Ramazanla İyileşmek...

Ramazan duasına sağlığı eklemeyi unuttuğumdan olsa gerek imtihanı sağlıktan vermekteyiz bugünlerde. Hamdolsun ciddi şeyler değil ama , hastalık işte, hastane, ilaç labirentinde gezdiriyor . İnsan hastane kapısından girmediği her bir gün için şükretmesi gerektiğini anlıyor yolu hastaneye düşünce. Rabbim şifa versin hastalara, sabır versin hasta yakınlarına...

Ben de "madem imtihan sağlıktan geldi , hiç bir şey sebepsiz olmadığına göre ,bu Ramazanın düşünme seyri ve soru kısmı burdan olmalı" diye kendi kendime çıktığım düşünce seyrini paylaşmak istedim sizlerle. Sizlerin düşünceleri de eklenince daha manalı olacaktır inşallah...

Ömrümün 33. Ramazanını yaşıyorum. Net hatırladığım 20 küsur yıldır belki de... "İki günü eşit olan ziyandadır" diyen Efendimizin bu sözünü bir kenara koyup, "acaba kaç Ramazanım birbirinin aynı şeyi yapmakla geçiyor "diye soruyorum
kendime...Bilanço ağır...Sanki bu ayın kendi yapacak listesi varmış gibi davranmışım pek çok kez...İçinde bana ait parça, parmak izim, benim Ramazanı diyebileceğim çok az Ramazanım varmış meğer. Dilerim bundan sonrası için böyle olmaz...

Kendime özgü Ramazan ...Yine durup düşünüyorum...

Bir süredir rahatsızım ve ilaç kullanıyorum. Kontroller ilaçların etki ettiğini ve iyileştiğimi gösteriyor. Süreçte onu gösteriyor zaten. Aynı şikayetlerim devam etmiyor nihayetinde.

Ramazan da bir ilaç değil mi aslında diye düşünüyorum sonra ... Peki ben bu ilacın etkisini nasıl anlayacağım? Tıpkı bedensel hastalıklarda olduğu gibi aynı şikayetleri duymamam gerek öyle değil mi Ramazan nihayete ererken kalbimde, ruhumda ?

Peki öyle mi ? Hasta girdiğimiz Ramazana, iyileşerek çıkabiliyor muyuz gerçekten?

Hastalık dediğim ne varsa (kibir, cimrilik, mümince yaşamamak, yalan , gıybet, sui zan, riya,çok yemek,israf,huzursuzluk, ) terk ediyor mu bizi tek tek?

Bu hastalıklar daha uzun süre istiyor elbette... Ömür yettiğince şifasını bulalım diyedir pek çok şey belki de...

Bu yazının sonu olmalı mı bilemedim...Zira düşüncelerimin de henüz yok...Bir ipin ucundan tutup Ramazan ilacının günlük dozlarını almaya çalışıyorum , yapabildiğim ölçüde...

ve Okumaya , düşünmeye devam ediyorum...Bunlar kafamdan geçerken Bakara Suresi 44 ve 45. ayetleri çıktı karşıma;

"İnsanlara iyiyi emrediyor da kendinizi unutuyor musunuz? Halbuki siz kitap da okuyorsunuz.Bu kadarını akledemiyor musunuz? Sabırla ve namazla yardım isteyin. Bu zordur ama benim huzurumda kalbi saygıyla ürperenlere zor gelmez."

Durum bu...Derdi Ramazan ile iyileşmek olanlarla paylaşmak istedim...