Çocuğunuz Var mı? Köpeğimiz Var!!!
- 13-08-2018
- KATEGORİ Aile Tehlikede
- YAZAR Sema Maraşlı
Ülkenin nereye gittiğini görmek isteyenlere…
Çocuğunuz var mı? Köpeğimiz var!!!
Evet bu soruya bu cevabı ilk aldığımda şaşırmıştım. Son aldığımda ise yıkılmıştım. Bu ülke nereye gidiyor. Nasıl bir uçuruma sürükleniyor. Niye kimse varkında değil.
Ben İngilizcemi geliştirmek ana dili İngilizce olan insanlarla konuşabileceğim bir paket program almıştım. İngiltere, Şili, Kanada, ABD, Güney Afrika vs. birçok ülkeden insanlarla konuşurken tabi doğal olarak nerelisin, ne iş yapıyorsun, sorularından sonra evli misin, çocuğun var mı sorularını soruyor insan.
“Evli misiniz?” sorusuna “evliyim” cevabından çok daha fazla “partnerimle yaşıyorum, evlenmeyi düşünmüyorum” cevabı veriliyordu.
“Çocuğunuz var mı?” sorusuna ilk “köpeğimiz var!” cevabını aldığımda şaşırmıştım. Tamam köpeği olabilir ama onu direk çocuğu yerine koymak çok ilginç gelmişti.
Tabi batı toplumu normaldir dedim ve dilim döndüğünce bir şeyler anlatmaya çalıştım. Anlattıklarıma hak verenler oluyordu tabi.
Bu arada da düşünüyorum. Nasıl bir yangın bütün batıyı sarmış. Ahlak yok; hayvanlar gibi sadece yemek, içmek, gezmek ve eşleşmek… İnsanlık adına, vicdan adına, duygu adına bir şey kalmamış bir hale bürünmüş. Gözüme hayvanat bahçesi gibi görünmeye başladı.
İnsan evladı ile çocuk ile köpeği nasıl bir tutabilirdi. Nasıl bir anlayıştı ki bu. Bulabildiğim tek cevap Allah’ın hukukundan uzak olmak; kendini, bu dünyaya nereden ve neden geldiğini, nereye gideceğini idrak edememekten; fıtratını bilmemekten kaynaklanıyordu.
Birgün liseden beri en iyi arkadaşlarımdan birinin düğününe başka bir arkadaşım da gelmişti. Evleneli 4, 5 yıl olmuştu. “Çocuğunuz oldu mu?” diye sorduğum da “köpeğimiz var” dedi. İşte o an yıkıldım. İçimden “EYVAH!” dedim “Vatanım da yanmaya başlamış, Alevler buraya da sıçramış.”
Söyleyecek bir söz bulamadım. Yavaşça kafamı salladım. Konuşma başka konularla devam etti. Evet biliyorum. Bu ateş çok eskiden sıçradı. Ahlaksızlık, fuhşiyat, günaha çağıran diziler, vs... birçok şey. Ama bu başkaydı. Çocukla köpeği bir kefeye koymak bambaşkaydı.
Bu düşünce hızla yayılırsa artık tamiri olmayacak bir yara açacak. İnsanlar hayvanlaşırsa (insan ile hayvanı bir kefeye koyanlar için insan hayvan farkı olmaz) hangi insani kanunla kendine getirebilirsin ki? Hangi insani İslami fıtri kanunu anlatıp onu ikna edebilirsin?
Taciz, taciz diye yırtınıp duran sahtekar yapılar, neden fuhşiyatı yayan dizilerle, aileyi yıkan tv programlarıyla, çocuklarımıza tacizciden 100 kat fazla zarar veren tv şovlarıyla mücadele edip onları kapattırmıyor ki? İşte bu onların ne kadar samimiyetsiz, sahtekar olduğunu ve gerçek amaçlarının yapmak, korumak değil; yıkmak, bozmak, karıştırmak, yok etmek olduğunun en büyük göstergesidir.
Çocuğunuz var mı? Köpeğimiz var!!!
Evet bu soruya bu cevabı ilk aldığımda şaşırmıştım. Son aldığımda ise yıkılmıştım. Bu ülke nereye gidiyor. Nasıl bir uçuruma sürükleniyor. Niye kimse varkında değil.
Ben İngilizcemi geliştirmek ana dili İngilizce olan insanlarla konuşabileceğim bir paket program almıştım. İngiltere, Şili, Kanada, ABD, Güney Afrika vs. birçok ülkeden insanlarla konuşurken tabi doğal olarak nerelisin, ne iş yapıyorsun, sorularından sonra evli misin, çocuğun var mı sorularını soruyor insan.
“Evli misiniz?” sorusuna “evliyim” cevabından çok daha fazla “partnerimle yaşıyorum, evlenmeyi düşünmüyorum” cevabı veriliyordu.
“Çocuğunuz var mı?” sorusuna ilk “köpeğimiz var!” cevabını aldığımda şaşırmıştım. Tamam köpeği olabilir ama onu direk çocuğu yerine koymak çok ilginç gelmişti.
Tabi batı toplumu normaldir dedim ve dilim döndüğünce bir şeyler anlatmaya çalıştım. Anlattıklarıma hak verenler oluyordu tabi.
Bu arada da düşünüyorum. Nasıl bir yangın bütün batıyı sarmış. Ahlak yok; hayvanlar gibi sadece yemek, içmek, gezmek ve eşleşmek… İnsanlık adına, vicdan adına, duygu adına bir şey kalmamış bir hale bürünmüş. Gözüme hayvanat bahçesi gibi görünmeye başladı.
İnsan evladı ile çocuk ile köpeği nasıl bir tutabilirdi. Nasıl bir anlayıştı ki bu. Bulabildiğim tek cevap Allah’ın hukukundan uzak olmak; kendini, bu dünyaya nereden ve neden geldiğini, nereye gideceğini idrak edememekten; fıtratını bilmemekten kaynaklanıyordu.
Birgün liseden beri en iyi arkadaşlarımdan birinin düğününe başka bir arkadaşım da gelmişti. Evleneli 4, 5 yıl olmuştu. “Çocuğunuz oldu mu?” diye sorduğum da “köpeğimiz var” dedi. İşte o an yıkıldım. İçimden “EYVAH!” dedim “Vatanım da yanmaya başlamış, Alevler buraya da sıçramış.”
Söyleyecek bir söz bulamadım. Yavaşça kafamı salladım. Konuşma başka konularla devam etti. Evet biliyorum. Bu ateş çok eskiden sıçradı. Ahlaksızlık, fuhşiyat, günaha çağıran diziler, vs... birçok şey. Ama bu başkaydı. Çocukla köpeği bir kefeye koymak bambaşkaydı.
Bu düşünce hızla yayılırsa artık tamiri olmayacak bir yara açacak. İnsanlar hayvanlaşırsa (insan ile hayvanı bir kefeye koyanlar için insan hayvan farkı olmaz) hangi insani kanunla kendine getirebilirsin ki? Hangi insani İslami fıtri kanunu anlatıp onu ikna edebilirsin?
Taciz, taciz diye yırtınıp duran sahtekar yapılar, neden fuhşiyatı yayan dizilerle, aileyi yıkan tv programlarıyla, çocuklarımıza tacizciden 100 kat fazla zarar veren tv şovlarıyla mücadele edip onları kapattırmıyor ki? İşte bu onların ne kadar samimiyetsiz, sahtekar olduğunu ve gerçek amaçlarının yapmak, korumak değil; yıkmak, bozmak, karıştırmak, yok etmek olduğunun en büyük göstergesidir.
23 Yorum Yorum Yaz