Aile Toplantısı, Çocuğun Ailesini Fark Ettiği Yerdir

Çocuk, aile toplantıları sayesinde bir sistem olarak ailenin nasıl işlediğini, kararların nasıl alındığını, kadın erkek rol paylaşımının nasıl yapıldığını, aile içinde “kim kimdir” kısmını yaşayarak öğrenir. Aile toplantılarının belki de en önemli işlevi, aile bireylerinin birbirlerini daha yakından tanıma fırsatı elde edecek olmasıdır.

 

Aile toplantıları bir ailenin aile olarak işlev görüyor olduğunun en büyük işaretidir. Eğer bir ailede, çocuklar değer görüyor, eşler birbirlerine karşı görev ve sorumluluk bilinci içinde davranabiliyor, aile içinde alınan kararlarda herkes kendi payınca söz sahibi olabiliyorsa, böylesi bir aile içinde yetişen çocuklar, kişilikli, onurlu, aidiyet duygusu ile birbirine bağlı olurlar.

Aile toplantılarında bireylerin özgürce konuşma hakkı olduğu için, çocukların kendi olabildiği yegâne yerlerden biridir aile toplantıları. Belki toplantı haricinde, anne babalar, anne babalık yetkilerini çocuklarını susturmak, sindirmek ve kendi sözlerinin geçerliliğini çocuklarına baskı unsuru olarak sunabiliyor olsa da, aile toplantılarında herkesin düşündüğünü söyleyebilme hakkı olduğu için çocuk aile toplantılarıyla kişilik gelişim sürecini hızlandırır. Sözü dinlenen bir fert olmanın keyfini yaşar. Aile içinde yanlış giden şeyleri görebilme yeteneği gelişir ve bu yanlışları dile getiriyor olmanın verdiği keyifle de aile sisteminin inşasında rol sahibi olmanın haklı gururunu yaşar.

Böylece aslında çocuk aile içinde yapıcılık görevini de kimse fark etmeden yerine getiriyor olmaktadır. Öyle ya, eğer aile içinde alınan kuralların anne veya baba tarafından yerine getirilmemesi durumunda, çocuk bunun nedenini sorabilme özgürlüğünü taşıyorsa, anne babaların, anne babalık görevlerini yerine getirmesi için bir itici güç işlevini görür çocuklar aile toplantıları ile... Ve farkına varılmadan aile topluca bir yeniden yapılanma sürecine girer.

 

Çocuk, aileyi görür

Aile toplantılarının çocuk açısından bir başka önemi de, çocuk bir sistem olarak ailenin nasıl işlediğini, kararların nasıl alındığını, kadın erkek rol paylaşımının nasıl yapıldığını, aile içinde “kim kimdir” kısmını yaşayarak öğrenir. Öyle ya, aile toplantılarını yürüten baba, o evin içindeki erkek çocuk için bir rol model işlevi de görmektedir aslında. Aileyi nasıl yönettiği, kararları nasıl aldığı, yolunda gitmeyen bir şeylerle karşılaştığında problem çözme yeteneğini nasıl da sergilediğini çocuk babanın hal ve hareketlerine bakarak öğrenir. Çocuğun bu dikkatli bakışı da aslında babanın daha önceleri çok basit ve tek başına aldığı kararların daha da derin düşünerek almasına neden olur. Daha önce, aldığı kararların tek başına sorumlusu olan ve belki bundan dolayı yanlış alınan kararların olumsuzluklarını tek başına üzerinde taşıyan aile reisi de, aile toplantıları ile alınan kararların sorumluklarını ailece paylaşıyor olacaktır. Bu ise, babanın üzerindeki sorumluluğun dengeleniyor olmasına neden olacağı gibi, çocuğun hayata hazırlanmasına ve aile içinde iletişimin de artmasına neden olacaktır.

Günümüz ailelerinin en başta gelen sorunu olan, konuşamamak ve konuşulduğu gibi anlaşılamamış olmak aile toplantıları sırasında yapılan hararetli fikir alışverişleri ile en üst seviyede aşılmış olur. Toplantı yapılan bir ailede çocuklar kendi sorumluklarını daha iyi kavrarlar. Zira çocuk toplantıya ortak olduğu sürece, kendi konuştuğu konularda kendisini bağlamış olur. Alınan kararların ortaklarından biri olduğu için kararların uygulanmasında da kendini sorumluluk sahibi hisseder.

 

Aile fertleri birbirini tanır

Aile toplantılarının belki de en önemli işlevi, aile bireylerinin birbirlerini daha yakından tanıma fırsatı elde edecek olmasıdır.

Aile fertleri her ne kadar aynı evin içinde yaşıyor, ortak bir yaşam sürüyor olsalar da, genelde aile üyeleri birbirlerini tanımakta yetersiz kalabilmektedirler. Zira bir kişinin hangi olaylar karşısında nasıl tepki vereceği ancak o olay yaşanırken anlaşılır. Bir çocuğun ailesi tarafından evin içinde sadece verilen görevleri yerine getiriyor olması ile toplantılarda aile sisteminin işleyişine bakışı birbirinden çok farklıdır. Böylece anne babalar, çocuklarının hangi olaya nasıl baktığını, nasıl değerlendirdiğini ve problem çözümlerinde nasıl bir yöntem izlediğini bu toplantılar sırasında öğrenir.

Çocukların da anne babasını gerçekten tanıdığı yer aile toplantılarıdır. Çünkü aile toplantılarında ne anne ne de baba, anne baba olmaktan kaynaklanan güç ve kuvvetini aile toplantılarında sergileyemez. Böylece duru bir halde toplantı masasına oturan anne babalar, yalın bir halde çocuklarının karşısında bulunacağı için, çocuğun anne babayı tanıması daha da kolaylaşacaktır. Bu ise, günlük yaşamda anne baba ile kurulacak olan diyaloglarda çocuklara yol gösterici olacak, anne babasının maskelerden ve makamlardan arınmış gerçek halini tanımış olmanın keyfini yaşayacaktır.

Aile toplantılarına katılan çocuklar, okul yaşamlarında ve arkadaşları arasında güçlü bir duruşa sahip olurlar. Kendilerini başkalarına kabul ettirmeye çalışmazlar, çünkü kendilerini olduğu gibi kabul eden bir yer vardır, o da ailesidir. Düşüncelerine saygı duyulmakta, kişiliği önemsenmekte, ailenin içinde kendine bir yer bulabilmektedir.

Özellikle ergen çocukların aileden kopmasına neden olan aileyle irtibat kopukluğu aile toplantılarıyla çok etkili bir şekilde ortadan kaldırılabilir.

Aile toplantılarının bir başka özel yanı ise, aile fertlerinin her soruna farklı bir çözüm üretebilme imkânı bulunduğu için, çocuklar bu süreçte zihinsel ve karakter gelişimlerini keyifle ve doğal olarak tamamlarlar.

Aile toplantılarında edinilen tecrübeler çocukların ileride kendi yaşamlarını kurarken, evliliklerini yürütürken oldukça önemli bir hatıra olarak kalacak, anne babaların çocuklarına bırakacağı en önemli miraslardan biri de aile toplantıları geleneği olacaktır.

moral dünyası dergisi-Adem Güneş