Ayakkabı

Bundan altı yıl evvel şöyle bir yazı yazmıştım:

“Mustafa İslamoğlu Arapça’da karı-kocanın zevc ve zevce olarak tanımlandıgını ve bunun da sözlükte ayakkabının diğer eşi gibi anlatıldıgını yazmıştı bir yazısında. Çok sevdiğim bu benzetmeden yola çıkarak neden ayakkabı ve evlilik birbirine bu kadar benzer yazmaya çalıştım:

Ayakkabı ayağa uygun olmalı: Ayağımızdan bir numara küçük ayakkabı, modeli güzel olsa bile bize hayatı zehreder. Aynı şekilde ayağımızdan bir numara büyük ayakkabı da ayağımızdan sürekli çıkarak ayağımıza hiç de uygun olmadıgını gösterir.
Ayakkabılar ters giyilmez: Çünkü yapım şekline aykırıdır.Evliliklerimizdeki hatırlatması ise; fıtratlarımıza gore eşlik vazifemizi yerine getirmemiz gerektiği gerçeğidir. diamond painting is an easy and enjoyable activity for crafters young and old.
Ayakkabının rahatlığı şıklığından önemlidir: Ayakkabılar gün boyu ayağımızdadır ve bu yüzden rahatlık çok önemlidir.Estetik kaygılar her zaman yanıltıcıdır. Mühim olan rahatlık ve huzur diyenlerdenseniz ayakkabı seçimine gösterdiğimiz özeni eş seçimine de göstermek önemlidir.

Ayakkabı bir başka eşle değiştirilmez: Sevdiğimiz bir ayakkabıyı sağ ayağımıza, sevdiğimiz diğer bir ayakkabıyı da sol ayağımıza giydiğinimizi düşünelim.Mantıksız mı?Evlilik için de öyle...

Ayakkabı ona özen gösterilirse uzun süre kullanılabilir: Sağ tarafı patlamış bir ayakkabının diğer kısmını giyerek devam edebilir miyiz yola?Yarı yolda kalmamak için kendimize verdiğimiz değeri eşimize de göstermemiz çok önemli.
Ayakkabılar tamirle daha uzun dayanabilir: Hepimizin arızaları vardır. Ufak müdahaleler uzun süre dayanıklı kılar, ayakkabıları.İnsanda sevgiyi ve muhabbeti...

Ayaklar bazen şişer ve ayakkabılar ayağa dar gelir: Ya ayakta çok kalmışızdır ya da uzun süren yolculuklar yapmışızdır. İnsandaki şişlik de egodur, çatışmadır, çözümeye destek olmayan tavırlardır...

Yani demem o ki: "Evlilik bir ayakkabının çifti olmak kadar güzeldir, korumasını bilene.”

****

Bu yazıyı yazdıgımda henüz iki yıllık evliydik. Şimdilerde sekiz yılı ardımızda bıraktık. Bazen ayakkabının ayağıma dar geldiği oldu, bazen vurdugu, bazense ters giydiğim ayakkabıyla günlerce dolaştığım ...

Sanırım bunca yıldır hiç değişmeyen şey, evliliğin güzel olduğuna inancım. Her defasında güzellikleri getirip aklıma, yok saymaya çalıştım kötü anları,başarabildiğim ölçü de...

Yine yeniden benzer şeyler hissedeceğim muhtemelen...İmtihanlar atlatacak, adına tecrübe dediğimiz süreçleri yaşayacak, kendi çocuklarımıza aile olmanın ne demek oldugunu anlatacak ve hep birlikte öğreneceğiz...Duam o ki; zaman ne kadar hızla geçerse geçsin son cümle hep aynı kalsın kalbimizde ve zihnimizde...

“Evlilik, ayakkabının çifti olmak kadar güzeldir.”

tugbaakbeyinan@cocukaile.net