Bir İhtimal Daha Var

Bir okul kazanmak, evlenmek ,çocuk sahibi olmak, zengin olmak,mutlu olmak isteriz hepimiz. Bunun için düşünür, konuşur,tartışır,çalışır,hayal kurar ve hayatı inşaa etmeye çalışırız. Oysa hepsi ihtimaldir. Bu ihtimaller arasında hiç düşünmediğimiz, dile getirmediğimiz bir şey vardır, üstelik kesindir ve tartışmaya gerek yoktur...

Ölüm...

Kendisinden sonra bir süre sessizliğe gömüldüğümüz, hiç yokmuş gibi yaşadığımız , en gerçek şey...

**

Evden mutsuzlukla gönderdiğiniz/bıraktığınız eşinizi akşam göremeyecek olsanız,

Hep düzenli olmasını, çalışkan olmasını, mükemmel olmasını beklediğiniz yavrunuzu bugün son görüşünüz olsa,

Sürekli aranıza girdiğini düşündüğünüz kayınvalideniz/kayınpederiniz yarın aranıza giremeyecek kadar uzak yerlerde olsa,

Dün kavga ettiğiniz komşunuzun bugün artık olmadığını duysanız,

Suçladığınız anne ve babanızın acı haberleri düşse yüreğinize tek tek,

Anlaşmakta zorlandığınız kardeşinizle bu son kavganız olsa,

Size haksızlık eden patronunuz sizi bu kez musalla da bekliyor olsa,

Bu benim son yazım,

Sizin okuduğunuz son yazı olsa...

Her şey şimdi olduğu gibi mi olurdu dersiniz?

**

Ölüm hiç yokmuş, hiç olmayacak gibi bir hayat yaşıyoruz epeydir. Emanet bildiklerimize öyle sıkı sıkıya bağlıyız ki, herkesle ve herşeyle ayrı düşmeyi çoktan göze almış durumdayız. Ölüm başkalarının başına gelen bizimse sadece duyduğumuz bir şey değil mi nihayetinde?(!!)

**

Çocuklarıma sevgiyle baktığım zamanlarda, bir gün yollarımızın ayrılacağını düşündüğümde içimden derin bir acı geçtiğiniz itiraf etmeliyim. Ya da eşime kırgın olduğum bir gün "ya bugün gelmezse" diye düşündüğümde...

**

İnsan olmak unutmakla eş değer elbet...Unutarak aclarımızı hafifletiyoruz nihayetinde ...Ama ölüm sıkça aklımızda tuttuğumuzda, kalpte buz tutan bütün dünyevi hırsların çözücüsü aynı zamanda...

O zaman sabırda, haksızlığa uğramak da, nasip de, haklılıkta gerçek anlamını bulur söndürür içimizdeki yangınları.Belki bir süre unuturuz ki normal, hatırlanınca yeniden dirilitir içimizdeki tüm soğuyan duyguları...

**

Bu sitede bizi hayata bağlayan çocuktan, aileden söz ediyoruz sıkça...Hepsi imtihanlarımız nihayetinde. Bu sefer tüm bu bağlanma gerekçelerimizi “ölümle” hatırlayalım istedim. Çocuğunuzdan şikayet edecekken ölüm gelsin aklınıza, eşinizin ve onun ailesinin size haksızlık ettiğini düşünüyorsanız ya da...

Bakalım bu sefer neler değişecek problem çözme yöntemlerinizde?

*** Benim cümlelerim ölüme giriş olsun. Benim de cümlelelrinden faydalandığım üç kitap var önereceğim;

• -Enver Nugay- Kabirdeki Performansı Arttırma Teknikleri

• Emre Dorman-İnsanlar Uyur, Ölünce Uyanırlar

• Senai Demirci- Öldüğüm Gün

İyi okumalar...Bol tefekkürler...