Boşanan Erkekler Neler Çekiyor?

Bir Adem Diyor ki...

Sema Hanım,

Bu gün bir yazınızı okudum. sevindim çok sevindim. çünkü boşanmalardan yana hep biz erkekler o kadar haksız görüldü ki anlatamam.

ben de şu an eşimden ayrılmak üzereyim. 17 yıllık bir evliliğim var. hatta vardı diyebilirim. aslında çoktan bitmiş de benim haberim yokmuş. uzatmaları oynanan final maçı gibi. en son altın golü zaten eşim attı.

biz görücü üslulü ile evlendik. benim anne baba sizlere ömür. evlinirken abla kareş desteği ile evlendik. hep sorunlar vardı; ama bende hep alttan aldım. çok ekonomik zorluklar geçirdik ama hep üstesinen geldik. çalıştığı için yetişemediği yerde çocukların bakımından temizliğe, ütüye, yemek yapmaya, kadar hep destek çıktım.

hatta paramız olmadığı zamanlar, kuaföre saç boyatmaya imkanımız olmadığı günlerde marketen hazır boyalardan alarak ben boyamıştım. gözü kalmasın üzülmesin diye (mesala marka vermeyelim akuji kzıl bakır 9 no gibi. akuji akıcı boya oluyormuş. yani kalıcı olmuyormuş. içinden bir çift eldiven seti ve birde seyreltici sıvı çıkyor ) bunlara kadar yaptım.

ama bana karşı hep ilgisizdi. genelde ayrı uyur, hep kendisini oturma odasından, adete toplardım. ben evde olduğum günler, zamanını hep temizlik yaparak geçirirdi ve hep asabiydi.

bende hep şöyle düşünürdüm. iki oğlum var, artık bende baba oldum. evim ve eşim var. bunlar önemli değil, derdim kendi kendime. kızdığım sinirlendiğim zamanlar olurdu ama yine de fazla uzatmazdım.

çünkü ailemi kaybetmiştim ve tek başıma evlenmiştim. bu yuvanın idame etmesi gerekti. sonra ailesi ile olan olan sorunlar derinleşti. daha sonra ben iş yeri değişikliği yaptım.

işim gereği sık sık seyahatlere çıkmaya başladım.(satış pazarlama) ilişkiler daha da gerginleşti. gerçekten de şidettli geçimsizlık artık bizde de vardı.bende artık alttan almamaya başlamıştım.

diğer taraftan yazınızdan cesaret alarak ayıp değildir söylemesi diyorum artık, cinsel yaşam da kalmamıştı. Çünkü her kendisine yaklaşmamda ya ağzım kokar diye red eder ya da ter kokuyorsun diye red ederdi.

2.oğlum dünyaya geldikten sonra cinsel bakımdan iyice sorunlu hale gelmiştik. Hep tekrar hamile kalmaktan korkuyordu. oysa birinci oğlumla ikinci oğlum arasında tam beş yıl var.

ve yine kendisi çalıştığındından dolayı ve de ailesi çocuklara bakmayı red ettiğinden dolayı ve annem babam olmadığından dolayı biz evlatlarımızı kreşe vermek zorunda kaldık. Ve hep ev kirası gibi artı bir de giderimiz olmuştu. Ben bu nedenle de üçüncü bir çocuk zaten istemiyordum bunu kendisine anlatıyordum.

hatta eğer bir sorun var ise bir psikoloğa veya doktara gidelim, doğumdan sonra bazı isteksizlikler olabilirmiş diyordum; ama kabul etmiyordu. Alaycı bi şekilde gülüyordu. kaldı ki ben sigara içmeyen, içki ise yılda sadece 3-4 kez keyif olsun diye ağzına koyan bir adamım. Elbette melek değilim. haşa gökten de inmedim. Hatalarım tabiki vardır. Bunu kabul ediyorum ve kendisine de çok kez söylemiştim.

ama şunu da söylemiştim artık biraz daha dikkat et. Ben artık dayanamıyorum. asabi hallerin, sinirin ve hatta karşındaki kocan değil gibi azarlaman, bunlar doğru değil günün birinde biz gümüleriz derdim. Hep uyarmıştım. Hatta konuyu ablama açtığımda ağzı açık kocaman bir aaaaaaaaa çıkmıştı ve 'mümkün değil sizde olamaz demişti''.ama biz gümbürdedik ve oldu. Ablamında ağzı aaaaaaaaaa diye açık kaldı..............................

en son gediğimiz noktada, şidetli bir kavganın ardından ben işim gereği dışarıya gittim. Zaten evin içinde ayrı yaşıyorduk ama benim içimde bir ümit vardı. ama onda kalmadığını bilmiyordum. itiraf da edeyim kii dayak bile attım. umarım bu itirafı savcı suç duyurusu olarak kabul etmez. çünkü tek tafarlı anlatmak istemiyorum. dediğim gibi bende de haksız durumlarım olabilir.

çünkü söz ile birşeyler anlatamıyordum. artık ütümü yapmıyordu. yemekleri hep hazır dişardan söylüyordu. sık sık dışarı gezmelere gidip geç geliyordu. giderken izin almayı bırakın haber bile etmiyordu. bazen kapıda satlerce beklediğim bile oluyordu. benim kan beynime sıçramıştı.en son zaten durumu açıkladı altın gölü atmıştı.

aynen şunları söyledi tam 7 ay önce

-aramızda her şey bitti.

-ben ayrılmak istiyorum.

-avukata sordum büyük oğlan(16) pisikolog eşiliğinde sorulacak kimde kalmak isterse onda kalacak ama bende kalmasını istiyorum.

-küçük oğlan(10) zaten mahkemenin bana vermesi olasılığı yüksek.

-annemlere gitmeyeceğim.

-ev tutacağım. çocuklar bende kalırsa daha rahat olurum.

-senden bana attığın dayak ve ettiğin hakaretlerden dolayı tazminat istemiyorum. istesem alırım (Allah razı olsun ki elime sağlık)

-nafaka istiyorum. onu da çocuklar için istiyorum. kendime asla kulanmayacağım.

-17 yıldır zor tahamüll ettim.

-ben annemlerle görüştüm sen bilirsin diyorlar.

-sadece bababın haberi yok, rahatsızlanır diye söylemedim.(duyuncada sanki çok etkisi olacak da)

-annem ve eniştem beni siz beni isteğinizde bir odaya çekip ikna ettiler. zaten ben seni istemiyordum.

-sen yokken çocuklara konuştum durumu anlatım.

eh artık uzatmalardaki maçta kadın şutu çekti golü attı. çünkü hergün tv de gazetelerde kadın hakları, yok özgürlük kavramları derken birde üstüne üstlük aileden sorumlu sayın acar bakanımız Fatma Şahin hanımefendinin adete erkeklere haksızlık edercesine kadınları korumak adına veya kendi adını duyurmak adına veya başbakanın gözüne girmek adına icraatlar yapması sadece olayı tek taraflı görüp aile birliğnde sanki erkek yokmuşta tek ezilen kadınmış gibi harket etmesi cesaret vermişti.

ki sizin yaznız o nedenle çok ilgimi çekti.

bende aynen şunları söyledim

-boşanacaksan durma git, geç bile kaldın.

-17 yıl neden bekledin?

-biz seni kaçırmadık da ki neden kabul ettin. ailen kafana silah mı dayadı ?zorla mı verdi? hayır deseydin.

-2 çocuk olana kadar neden bekledin?

-ne sen Hülya Avşar'sın ne de ben Kaya Çilingiroğlu. hem ayrılıp hemde birlikte aynı evde olamam.

-hemen annenlere git. dava aç.

-senin yaptıklarını yanına bırakmam. (sinirlenmiştim)

-çocuklarıda sana bırkamam.

-madem gitmek istiyorsun bu iş edebinle olsun. sizden bir büyük bende bir büyük gelsin, bugün hemen seni götürsünler. onlara da aynısını anlat.

-ikimizde de vebal kalmasın.

-bana bunu da yaptın ya Allah senin belanı versin, dedim.

durum bu noktaya gelmişken ben ertesi gün büyük oğlumla konuştum.oğlum aynen şunları söyledi.

"baba ben çok üzülüyorum hemde kardeşime çok üzülüyorum. o çok küçük. onu çok özlerim." dedi ve sözlerini tamamlayamadı. hıçkırığa boğuldu.

ben de ona sözverdim asla kardeşinden ayrılmayacaksın diye.

bizim hanım efendi golü attı ama sahadan ayrılmadı. yani evden gidemedi. sorunlar devam, devam, devam etti. birgün sordum kendisine hani sen gidecektin diye...

gene bağırarak--ev bulamadığını--bulsa bile pahalı olduğunu---çocukların okul durumu olduğunu--başka semte rahat edemeyeceğini--ailesinin yanına yerleşemeyeceğini rahat edemeteceğini vs vs vs söyledi.

o zaman bende dedimki -böyle harbi konuş gözümün yağını ye --ben evden ayrılayım. tüm eşyaler sende kalsın-sadece bende hatırası özel özel şeyleri alayım (babamdan yadigar duvar saati gibi)

her ne kadar ayrılsak da sen benim eski eşim olarak kalacaksın.ben de senin eski eşin olarak kalacağım-bu çocukları karşıklıklı büyütmek zorundayız-ben aradan çekliyorum-ama ev buluncaya kadar az sakin ol üzerime gelme beğırma çağırma ben aradan çekliyorum artık çünkü ben de seni istemiyorum evden gider gitemezde davayı gerekirse açarız hatta aramızda anlaşma yapıp avukata öyle gidelim , bunu da hiç bir erkek yapmaz aradan çelikmez dedim.

İşte benim için yüz yılın cevabı eh banada zaten kapak oldu..

KENDİNİ ACINDIRMA... dedi .......!!!!!!!!!!!! (MUTFAKTA YATIRIP BOĞAZNI KESMEK İSTEDİM. SONRA SAVCI BANA CANAVARCA HİSLE ADAM ÖLDÜRMEKDEN ÖMÜR BOYU HAPİS..BEN İÇERDE, KENDİ TOPRAK ALTINDA,YA ÇOCUKLARIM ALTIN KADAR DEĞERLİ ÇOCUKLARIM!!)

Kaderimi Allah yazmıştı. alfret hıckok değil. korku filimi yönetmiyordum. o nedenle Canavarca hisle bir eylem yapmadım. Sayın savcıyı bir dertten kurtarmış oldum. ama basın mensupları için üzüldüm. çünkü bir canavar koca haberi yapmayacaklardı.

sayın bakan çıkıp gene üzüntülerini bildiremeyecekti. aldığı tedbirleri uzun uzun anlatamayacktı.Ve kadınlar neden öldürülüyormuş şimdi bende çok iyi anladım.

aslında bende ev içi şiddetle büyümüş bir insanım. babamın annemi dövdüğünü görünce hep saklanırdım. ben böyle yapmıyacağım derdim ama geldiğim noktaya bakın.

şimdi ev arıyrom. eşya diziyorum. hemde rengarenk ama kimse ev vermiyor sanki roller değişti dul kadın benim. bizim golcu hatun ile aynı evde ama ayrı odalardayız. çocukar durumu kabullendi.

hatta küçük oğlum giderken küçük yastığını bana vercek. büyük oğlum ise bebekliğinden kalma denizci miçosunu. onlara ayrılsam bile onların babası olduğumu- anneleri ile kalmanın daha doğru olduğunu- sakın babamız bizi bırakıp gitti diye düşünmemelerini-boyunlarını bükmemelerini söyledim. gözümün içine bakın, siz benim gözümün nurusunuz, dedim.

Ailden sorumlu sayın bakan, bana da sahip çıksın. benim durumumda ki erkekler için telefonla çağrı merkezleri kursun. mesela mor çatı erkek sığınma evi.

medya beni haber yapsın. tvde sabah programlarına konuk olayım. ne de olsa ailde kadın değil erkek de var. olay sadece kadın eksenli değil insan eksenli düşünülsün. bana yardım kampanyaları açılsın.

belediye başkanı araya girsin, bana ev bulsun. kış geldi ne malum, bizim hatun efendi hadi artık git diyebilir. ne de olsa kadın nede olsa haklı nede olsa bakan bile onlardan yana ve hatta kanunlar da..

buzdolabı-halı-hertürlü mutfak eşyası tv (mümkünse plazma olsun)oturma odası-yatak odası-perde-ihtiyacım var. Allah develetimize zeval vermesin. Onlardan yardım bekliyorum. ha bide buzdolabı ne olur no frost olsun....bulaşık makinası 12 programlı olasun..çamaşır makinası 100 programlı olsun, kırşık giderici programı olsun...bende insanım kadınlar no frost isterde ben istemeyemez miyim?

hatta hakklı bulunacaksan ameliyatla kadın olayım. kadın olmak sanırım beni haklı gösterir. ben bi kere haklı çıkayım sonra erkek oluruz tekrar.

bu yazmı okuyun lütfen hatta yayınlayın. hatta sayın bakana siz iletin. sizden giderse ilgilenir. ne de olsa ben erkeğim ciddiye almayabilir ve hatta ne olur bana cevap yazın. çünkü tek başıma altından kalkamıyorum.

herkese saygılarımla...

www.cocukaile.net