Boşandım Perişanım...

Derman Kardeşler

Osman bey diyor ki,

Selamın Aleyküm kardeşlerim,

Eşim benden boşandı. Bana karşı sevgisi bitmiş. Evlilikte yaşadığımız tüm sorunları, boşanmak için geçmişte olan her şeyi önüme sürdü. Geri döndüremedim. Psikolojik olarak bittim. Dayanacak tutunacak dalım kalmadı. Ne yapmalıyım duramıyorum. Boş mezar olsa gireceğim. Çok acı çektim. Her şeyin farkındayım ama bu musibet karşısında zayıf kaldım. Psikolojim çok yıprandı. Çocuklarım var yetim büyüyecekler. Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın. Bana dua edin.

Tavsiyesi olan var mı. Boşanma acısı nasıl geçer. Allahım bana yardım et. Bu acıyı yaşayıp da atabilen var mı?

CEVAP: ALBATROS KARDEŞTEN

Sevgideğer Osman Bey,

Öncelikle geçmiş olsun, Sitemize de hoş geldiniz diyorum.

Size dua edeceğim inşaAllah. Notumu aldım ve alarm atadım. Sözümü yerine getirince buraya yazarım.

imdi;

Eşin sensiz yaşayabiliyor da sen onsuz niçin yaşayamıyorsun? Bunlar bir erkeğin ağzına yakışmıyor. Onunla evlenmeden öncede sen vardın, o yokken de var olmaya devam edeceksin.

İyi karı koca olamayanlar, iyi anne baba da olamazlar. Eşinle boşanmasaydın çocukların yine yetim büyümeyecek miydi? En acınacak yetimler analı-babalı yetimlerdir.

Çiçekler ılıman iklimde yetişir. Çocuklarda öyledir. Hır gür ortamında; hasta kişilikli, sağlıksız, sinik, sönük, güdük çocuklar yetişir. Bu çocuklarda analı-babalı yetimlerdir.

Biz Türk toplumu olarak, kültürün algılarımızı sağlıksız biçimlendirmesinden dolayı boşanmanın hep fiziksel kısmıyla ilgileniyoruz. Yani mahkemedeki boşanma veya eşlerden birinin evden gitmesi.
Halbuki psiklojik anlamda boşanma şudur:
Taraflar; sevgi, saygı ve uyumu yitirdiklerinde psikolojik boşanma gerçekleşmiştir. Geriye kuru bir kimlik kalır. Hayrını görelim!

Varlığı mutluluk vermeyen bir şeyin yokluğu üzüntü vermez, vermemelidir.

"Felaket ve musibetler kişinin, kişiliğini inşa etmez, var olan gizli kişiliğini ortaya çıkarır." Abraham Lincol'un bir sözüdür. Bu sözü pek severim.

Eğer özgüvenin yüksekse,
evlilik senin özgünlüğünü budamadıysa,
bağlılık adı altında bağlaşık ilişki yani bağımlı ilişki kurmadıysan,
mezara girmen gerekmiyor.
Tam aksine ölmüş ilişkiyi mezara gömmen gerekiyor!

Giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir.
Ben gideni değil, giden beni kaybetmiştir.

İyiler kaybetmez, kaybedilirler.

Bu yaşadığın evlilikten dersler çıkarmalısın. Kendi hatalarını ve eşinin hatalarını bir köşeye ve kalbinin bir köşesine not etmelisin. Ta ki yeni yapacağın evlilikte aynı hatalara düşmeyesin. Sonra ne olur, bir musibetten mağlup olarak kaçarsın, bir başka musibetin kucağına mağlup olarak düşersin. Eş değiştirmekle sonuç değişmez. Paradigmalarımızı bakış açılarımızı değiştirmeliyiz.
Ekşi limondan, tatlı bir limonata çıkarmalısın kendine:-)

Boşanmış bir çok insan var. Deneyimlerine güvendiğin insanlardan istifade edersin. Sitemizde çok kıymetli yazarlar ve yorumcu arkadaşlarımız bakış açılarından istifade edersin.

Yaşama imanımızla ve emeklerimizle tutunduğumuz sürece, hiç bir insanın ne varlığı, ne de yokluğu çok etken olmayacaktır. Sorunlar kendisini oluşturan bilinç düzeyinde çözülmezler. O yüzden şartların uygunsa mihrabıyla barışık bir psikologla bu süreci atlatmanı öneririm. Her sene yüzbinlerce insan boşanıyor ve hayat devam ediyor. Yeni ve daha kaliteli bir evlilik her zaman mümkün.

Eşlerimiz yol arkadaşlarımızdır.
Oksijen tüplerimiz değil!

Bu süreçte,
-Bol dua edersin,

-Secde bütün acıları dindirir.

-Bulabilirsen bir tane adam gibi duygudaş,
( Dik durmalı ve haketmeyenlerle acılarını asla paylaşmamalısın,
yoksa eğik başına nerden bir darbe gelir bilemezsin. Vakar ve izzetini daima korumalısın.)

-fiziksel faaliyetler, yürüyüş ve diğer sporlar,
-yazmayı seviyorsan notlar alırsın.

Tatlı niyetine güzel bir sözle bitireyim:
( bunu da Antep baklavası niyetine ye kardeşim:-) )

"Yol cidenündür, arkasundan ağluyamam,
Gönlüm ahur değildür, herkesu bağluyamam."

İnsanlar hüzünlüyken ve derin acılar çekerken yapılan duaların kabule karip olacağı umulur. Ben de senden özel dualar isterim.
Selam sevgi ve dua ile...