Sevildiğimi Hissetmiyorum
- 27-05-2017
- KATEGORİ Ademler & Havvalar
- YAZAR Sema Maraşlı
Bir Havva Diyor ki...
Bu mevzuyu yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım. Ama istişare edebilecek kimsem olmadığı için-etrafımdakilerin beni önyargısız olarak anlayabileceklerine inanmadığımdan- konuyu burada sizinle istişare etmek istedim.
Ben 15 yıllık evli bir bayan, dört çocuk annesiyim. Eşime aşık olarak evlenmedim ama zamanla seveceğimi düşündüm, nitekim sevdim de. Aslında belki de bu duygu sevgi değil de şefkat, merhamet gibi daha nötr duygulardı, çünkü 15 sene sonra şu an içinde bulunduğum duygusal durumu sevgi, aşk ile açıklayamıyorum.
Eşim kesinlikle kötü bir insan değil, hatta etrafına karşı duyarlı, bol sadaka veren, ezilmişi yoksulu kollamaya çalışan biri..Evinin ihtiyaçlarını karşılayan, çocuklarına vakit ayırmaya çalışan biri. Cinsel yaşamımızda da sorun yok. Ama nedense kendimi duygusal olarak çok boş hissediyorum, kendimi kadın gibi hissedemiyorum.
Eşim tarafından değer verildiğini hissedemiyorum, bu konuyu kendisine açtığımda "seni sevmesem, sana değer vermesem bir gün bile seninle yaşamam" diyor hep.
Aslında beni kendisinden soğutan şeylerin başında çok eleştirel olması geliyor. Anneliğimi eleştirir, ev kadınlığımı eleştirir, mesleğimi yapışımı eleştirir – bu arada eşim de ben de farklı alanlarda fakat toplumda hatırı sayılır mesleklere sahibiz-, şimdiye kadar , 15 senedir, gözlerimin içine bakıp, yaptığım şeyden memnun olduğunu, sözleriyle değil gözleriyle dahi hissettirdiğini hatırlamıyorum.
Belki sitede birçok kişinin okuduğumuz, anlatılan sorunlarının yanında benimki çok basit kalıyor ama işte herkes de kendi hayatının zorluklarını yaşıyor. Bu durum bende çok büyük bir duygusal boşluk oluşturuyor, kendimi yalnız hissediyorum, sevildiğimi, değer verildiğimi- karşı cins tarafından, tabii ki de benim durumumda eşimden, hissetmek istiyorum.
Artık bu durum beni oldukça üzüyor, hatta boşanmayı bile düşünüyorum. Boşanmayı istediğimi henüz kendisine açmadım, nasıl açacağımı da bilmiyorum, üzüleceğini biliyorum ve bu da beni üzecek..Bir taraftan çocuklar var, düşündükçe yoruluyorum.
Suzan
Duygusalbosluk
zeynep
A.D
Ve sevgili kadın... bence sen (kendim dahil) duygularının tatmininden vazgeç. O bu dünyada bir bey tarafından ya karşılanır ya karşılanmaz. Kısa dünya hayatında elindekine şükret. Yastık değişir kader değişmez. Sevgi de rızık gibidir, nasipse ne kadar varsa o kadar gelir. Belki eşinden görmezsin ama çocuğun, anne baban, seni çok sevmiştir. Sen sevmeye devam et, sema hanımın bi hikayesinde geçtiği gibi, bazen bekleme, git kucağına yat, kedinin sevilme zamanı geldi de. Kendini zorla sevdir (ki asla zorla değil, içinden.gelerek senin çocukluğuna gülerek yapar)
Son söz, sevgi dilleri farklıysa, bunu öğrenmek de bi çare olabilir. Hu
Kadir
gulpembe
Anlatiminiza gore esiniz iyi bir insan ve sizi seviyor fakat siz hissedemiyorusunuz su an kendinizi icinde buldugunuz durumun pekcok sebebi olabilir;
uzerimizdeki sorumluluklardan dolayi esler olarak ikili iliskilermizi ihmal edebiliyoruz,, sirf heyecan istedigi icin kavga cikartabilme kapasitesine sahip biz kadinlar icin bu monotonlasma erkegin farkinda bile olmadigi ama bizim bunalabilecegimiz ve herseyin gozumuze batmasina sebep verecek bir durum haline gelebiliyor.
ilerleyen yasla beraber hormonal bazi etkilere acik olmaya basliyoruz. Hic onemsemediklerimiz onemli hale gelebiliyor, yada tersi, yahut kronik yorgunluk mutsuzluk, hayatimiza yeni bir anlam/hedef katma istegi dogabiliyor, bu da bizi -belki de pisman olacagimiz halde-hayatimiz hakkinda radikal kararlar almaya kadar goturebiliyor.
O elestirirken siz meseleye yogunlasin, neyin degismesini istiyor ise o vermek istedigi mesajdan kopmayin, dikkat ettiginiz halde elestiriler bitmiyorsa, bunun sizinle degil, kendisiyle ilgili oldugunu farkedin, sahsi algilamayin,iletisimden kopmayin, kizginlik kuskunluk gibi negatif duygulara teslim olmamaya calisin.
Evet, elestirmeyi huy edinmis, kolay begenmeyen insanlarla yasamak zor, fakat inanin bu durum o insanlar icin de kolay degil .cunku boyle vari-yogu elestiren kimseler ic dunyalarinda huzurlu degildirler, onlarin da ilgi, sefkat ve anlayisa fazlaca ihtiyaclari vardir.eslerin bir yerde birbilerine terapist gibi yaklasmalari gerekiyor.
Guvenilir bir uzmandan yardim almak iyi olur, hem fizyolojik hem psikolojik testler almanizda fayda olur.gerekli gorulurse evlilik terapistine de yonlendirebilirler.
Vefali ve gercekci bir kadin oldugunuzu varsayarak, hayirli bir karar alacaginizi umuyorum.