Fakat Karşı Taraf Kız
- 27-08-2018
- KATEGORİ Duyun Sesimi
- YAZAR Sema Maraşlı
28 yaşında bir erkeğim. Başımdan evlilik amaçlı bir ilişki geçti. Anlaşamadık ayrıldık. Buraya kadar gayet her şey normal.
Normal olmayan ise bundan sonra başlıyor.
Kız tarafı ayrılık sonrası benim hakkımda tacizde bulunduğum gerekçesiyle suç duyurusunda bulunuyor. Apar topar karakola götürülüyorum.
Adeta terör suçlusu gibi sorgulanıyorum . Ancak suçlama sahte delillere dayalıydı ve ben bunu tek tek kanıtladım. İlişkimiz bitince iftira attığını, kendisinin bana gönderdiği bu yöndeki tehdit mesajlarını savcılığa sunarak kanıtladım ve takipsizlik aldım.
Bunun üzerine adli kurumları yanıltmak ve iftira atmak suçlarından o şahıs hakkında savcılık dava açtı. Ben biraz olsun rahatlamıştım. Çünkü adalet yerini bulmaya başlıyordu. Ama düşündüğüm gibi olmadı.
AK Partide çok iyi bir konumda yöneticilik yapıyor ve hayatımı toparlamaya çalışıyordum. Başarılı ve idealist olmam genç yaşta kariyer basamaklarını kendi çabalarımla hızlı tırmanmamı sağlamıştı. Birgün bir telefon geldi ve parti üst yöneticilerim benimle görüşmek istediklerini söylediler.
Yanlarına gittiğimde çoktan benim için idam sehpaları kurulmuştu. Aklandığım dahası iftira atıldığı için karşı tarafa dava bile açılan bu olay nedeniyle yönetimden ayrılmam gerektiğini söylediler. Anlam veremedim çünkü bir insan mağduru olduğu dava nedeniyle nasıl olur da cezalandırılır?
Kendilerine olayı anlattım ama verdikleri cevap aynen şu; "Evet aklandığını mağdur olduğunu hatta onun ceza aldığını biliyoruz fakat karşı taraf kız."
Kendi tırnaklarımla bir yere geldiğim siyasi kariyerimin iğrenç bir neden ile yerle bir olmasını önlemek için istifa ettim.
Arkadan gömleği yırtılan Yusufları erkekler bile anlamıyor. Beni haksızca yargılayanlar bir gün bir iftiraya maruz kalmayacaklarından nasıl emin oluyorlar?
Ben artık hiçbir şekilde hiçbir kadına karşı bir şey hissetmiyorum. Evlilik benim için imkansız. Çünkü hepsinin bana bunları yapacağını, aramızdaki en ufak bir uyuşmazlıkta sapık damgası bile yiyebileceğimi düşünüyorum.
İnançlı biriyim ancak defalarca bu lekeyi kaldıramadığım için intihar düşündüm. Derin travma yaşadım. Sanki insanlar bana şüpheyle bakıyormuş gibi geldi.
Karşı tarafın kız olması erkeği her halükarda haksız mı yapıyor? Bu nasıl vicdan!
Normal olmayan ise bundan sonra başlıyor.
Kız tarafı ayrılık sonrası benim hakkımda tacizde bulunduğum gerekçesiyle suç duyurusunda bulunuyor. Apar topar karakola götürülüyorum.
Adeta terör suçlusu gibi sorgulanıyorum . Ancak suçlama sahte delillere dayalıydı ve ben bunu tek tek kanıtladım. İlişkimiz bitince iftira attığını, kendisinin bana gönderdiği bu yöndeki tehdit mesajlarını savcılığa sunarak kanıtladım ve takipsizlik aldım.
Bunun üzerine adli kurumları yanıltmak ve iftira atmak suçlarından o şahıs hakkında savcılık dava açtı. Ben biraz olsun rahatlamıştım. Çünkü adalet yerini bulmaya başlıyordu. Ama düşündüğüm gibi olmadı.
AK Partide çok iyi bir konumda yöneticilik yapıyor ve hayatımı toparlamaya çalışıyordum. Başarılı ve idealist olmam genç yaşta kariyer basamaklarını kendi çabalarımla hızlı tırmanmamı sağlamıştı. Birgün bir telefon geldi ve parti üst yöneticilerim benimle görüşmek istediklerini söylediler.
Yanlarına gittiğimde çoktan benim için idam sehpaları kurulmuştu. Aklandığım dahası iftira atıldığı için karşı tarafa dava bile açılan bu olay nedeniyle yönetimden ayrılmam gerektiğini söylediler. Anlam veremedim çünkü bir insan mağduru olduğu dava nedeniyle nasıl olur da cezalandırılır?
Kendilerine olayı anlattım ama verdikleri cevap aynen şu; "Evet aklandığını mağdur olduğunu hatta onun ceza aldığını biliyoruz fakat karşı taraf kız."
Kendi tırnaklarımla bir yere geldiğim siyasi kariyerimin iğrenç bir neden ile yerle bir olmasını önlemek için istifa ettim.
Arkadan gömleği yırtılan Yusufları erkekler bile anlamıyor. Beni haksızca yargılayanlar bir gün bir iftiraya maruz kalmayacaklarından nasıl emin oluyorlar?
Ben artık hiçbir şekilde hiçbir kadına karşı bir şey hissetmiyorum. Evlilik benim için imkansız. Çünkü hepsinin bana bunları yapacağını, aramızdaki en ufak bir uyuşmazlıkta sapık damgası bile yiyebileceğimi düşünüyorum.
İnançlı biriyim ancak defalarca bu lekeyi kaldıramadığım için intihar düşündüm. Derin travma yaşadım. Sanki insanlar bana şüpheyle bakıyormuş gibi geldi.
Karşı tarafın kız olması erkeği her halükarda haksız mı yapıyor? Bu nasıl vicdan!
15 Yorum Yorum Yaz