Çocuklar Her Şeyi Duyar

- ‘’Anne bir gün arkadaşın bize gelmişti. Onunla konuşurken bana istemeden hamile kaldığını anlatıyordun. Hamile olduğunu öğrenince çok mutsuz olmuşsun, çok üzülmüşsün. Sen benim duymadığımı zannettin ama ben hepsini anladım anne… Gerçekten beni istemedin mi? O yüzden mi bana bu kadar çok bağırıyorsun? ‘’

Anne babalar çocukların küçük olduğu için konuşulan birçok şeyi anlamadıklarını ve duymadıklarını varsayarlar. Aileleri, arkadaşları ve eşleriyle çok özel konuları bile çocukların yanında konuşurlar. Oyun oynadıkları sırada konuşulanları fark etmediklerini düşünürler.

Oysa çocuklar bebekken bile ortamın geriliminden ve enerjisinden etkilenirler. Oyun oynayan bir çocuk, bir taraftan da konuşulanları kaydeder. Annenin arkadaşlarıyla paylaştığı olayları ve duygularını zihnine yerleştirir. Doğum hatıraları, eşle ilişkiler ve aile içinde yaşananlar çocuk tarafından fark edilir.

Çocukların yanında konuşurken, onların bundan psikolojik olarak etkileneceği unutulmamalıdır. Çocuk zihni bazen duyduklarına hayallerini de ekleyerek kaydeder. Korkularını ve kurgularını sizin söylediklerinize ekleyerek, gerçekten olmuş gibi korkuya kapılır. Kendi hayal dünyasından yaptığı eklemeler onun var olan kaygılarını daha da artırır.

Annesinin ona istemeden hamile kaldığını duyan bir çocuk, annesinin onu hiç sevmediğini, o yüzden en çok ona bağırdığını düşünebilir. Özellikle de evde en çok uyarılan, cezalandırılan çocuk kendisi ise, bu düşünceleri daha da pekişir.

- ‘’Benim doğmamı istemedikleri için bu kadar çok kızıyorlar, belki de bu yüzden kardeşimden daha çok beni uyarıyorlar, onu daha çok seviyorlar’’ diye düşünür.

Bir insanın en temel ihtiyacı sevilmek ve sevildiğine inanmaktır. Olduğu gibi kabullenilmek ve beğenilmek, kişilik gelişiminde özgüvenli olma, kendinden hoşnut ve mutmain olma duygularını kazandırır.

Bir çocuk anne ve babası için değerli ve önemli olduğunu bilir, hisseder ve duyarsa, kendini emniyette hisseder. Onlar kurallar ve yasaklar koyduğunda, bunu sadece ona zarar gelmesinden korktukları için yaptıklarını bilir. Onu çok sevdiklerini, ona sahip olmaktan dolayı da memnun olduklarını hisseder.

Bu sebeple çocuklarımızın yanında konuştuklarımızın duyulmadığını zannedip, çok özel duygularımızı onların yanında başkalarıyla paylaşmayalım. Çok iyi kayıt yaptıkları gibi bu işittiklerini de yaşadıkları bazı olaylarla birleştirip yorumlayabilir, anne babanın söylediği bazı sözlere gereğinden fazla anlam yükleyebilirler. Bu durum ise korku ve endişelerini artırır.