Dindar Eş Arayışında...

Bir Adem Diyor ki...

Sanırım evliliği evlilik olarak görmeli onu başka mecralara taşırmamalıyız.

İnsanın huzur ve sükunet bulacağı, günün yorgunluğunu ve ruhunun yıpranmışlığını eşinin sıcak kollarında, gözlerinin ışıltısında, gülüşünün yumuşaklığında eriteceği bir yuva olmalıdır evlilik.

Diğer her şey "farz ibadetler hariç" bu temel noktanın ardından gelmelidir. Öncelik ve hedef bu olmalıdır. Kocanın eşi ile geçirdiği hoş vakit ve oynadığı oyunlar dahi Allah korkusu ve muhabbeti taşıdığı ve salih niyetle olduğu sürece ibadettir bilirsiniz.

Çocuklar için de huzur ve güvenin sarmaladığı bir yuva olmalıdır. Öncelikli değerlendirme referansımız bu olmalı.

Şayet eşiniz size eş olmanın yükümlülüklerini yerine getiriyor ve sizinle ilgileniyorsa, Allah rızası için haramlardan sakınım farzlara riayet ediyor, hayatını güzel ahlak çerçevesinde yaşıyorsa, beraber tefsir okuma, islami ilimler çalışma, nafile ibadetlerle günü geçirmek gibi beklentilerde bulunmamak gerek.

Bunlar her ferdin bireysel ihtiyacı ve fıtratı kadar olur. Eşlerin bu hususta uyması gerekmez. Eşler arasında hem bir yakınlık hem de bir mesafe olabilmeli, özel yaşam alanı tanıyabilmelidir de.

Bizim gibi insanlar vaktine değer vermeyen kimselerle rahat edemez. ama o vakti hangi değerlere ayıracağımız noktasında öncelik ailemiz ise, illa aynı noktalarda buluşmak zorunluluğumuz yok. Bunu göz önünde bulundurarlım.

İdealizm bazen kibir ve büyüklenmeye götürebildiği gibi, katılık ve durağanlığa da sebep olabiliyor.

Bu hususta da kendi kalplerimizi sorguda tutalım.

İdeallerimizi bizi kuşatan zincirlere dönüştürmeyelim.

Allahu Teala’nın rahmeti, bereketi ve ihsanından yüz çevirmeyelim.

Rasulullah’ın hayatını her yönüyle yakından takip edelim. Oyun vaki oyun, ilim vakti ilim, cihad vakti cihad.

Hem zamanımızla hem amelimizle hem sevdiklerimizle adaleti gözeten kimseler olalım. Birine çok meyledip diğerlerini havada bırakmayalım.

Mustafa