Ümit Dolu Evliliğe Hazırlanmak 2
- 27-10-2016
- KATEGORİ Evlilik Hayatı
- YAZAR Sema Maraşlı
Rahman ve Rahim Olan Allah'ın Adıyla
Evlendik. Dualarınız için hepinizden Allah razı olsun. Mutluyuz ve inşallah bize de bir yuva nasip olur. Ümit doluluğumuzu bozmadık ve sonunda bizim oldu sıra. Geriye baktığımızda gerçekten ümidimizi kaybetmememiz ve her zaman bize de sıra geleceğine inanmamız bize ne kadar zor dönemlerden geçmemize yardım ettiğini şimdi görüyoruz. 2,5 yıldan beri tanışıyoruz. Yani 2,5 yıldan beri her günümüz bize sınav gibi geçti.
Biz istiyoruz ve kendimizi evlenebilecek durumda olduğumuzu da düşünüyoruz, fakat sınavımız birbirimizden daha çok ailemizleydi. Uzatmalar, geciktirmeler ve bahanelerle 2,5 yıl kadar uzadı. Bizde özellikle son yıl çok sıkılmaya başladık. Hem irtibatta durmak, sohbet etmek, birbirimizi tanımak hem de Allahın ölçülerini geçmemeye çalışmak çok zordu.
Görüşmeyince de araya soğukluk giriyor. O da çok kötü. Sabırla ve duayla bir şekilde günler yaklaştı ve geçti. Ümidimizi kaybetmeyerek birbirimizi ihmal etmedik. Bu çok önemliydi.
Hiçbir geçerli sebep olmamasına rağmen 2,5 yıl kadar uzatmalarıyla bize bir iyilik yapmıs olmadılar. Sadece vakit kaybı, çokca uykusuz geceler, gereksiz yere dökülen gözyaşlar ve sürekli yorgun bir hâl.
Bizim büyüklere bir tavsiyem var. Lütfen bunu yapmayın. Madem iki genç Allah yolunda birbirini bulmuş ve evlenmek istiyor, destek olunma süreci boşuna uzatmayın. Bizim "hatamız" ailelerimiz biz bir yanlış yapmayacağımızdan çok emin olabilmeleriydi. Böylece onlar için uzatmakta da bir sıkıntı pek gözükmüyordu.
Bizim için artık bunlar geçmiş şeyler. Biz Allahın bize verdiği güvenle öne bakmaya karar verdik. Size tavsiyemiz. Ümidinizi ve Allah'a karşı güveninizi hiçbir zaman kaybetmeyin.
Selam ve Dua ile
Bir Adem
Evlendik. Dualarınız için hepinizden Allah razı olsun. Mutluyuz ve inşallah bize de bir yuva nasip olur. Ümit doluluğumuzu bozmadık ve sonunda bizim oldu sıra. Geriye baktığımızda gerçekten ümidimizi kaybetmememiz ve her zaman bize de sıra geleceğine inanmamız bize ne kadar zor dönemlerden geçmemize yardım ettiğini şimdi görüyoruz. 2,5 yıldan beri tanışıyoruz. Yani 2,5 yıldan beri her günümüz bize sınav gibi geçti.
Biz istiyoruz ve kendimizi evlenebilecek durumda olduğumuzu da düşünüyoruz, fakat sınavımız birbirimizden daha çok ailemizleydi. Uzatmalar, geciktirmeler ve bahanelerle 2,5 yıl kadar uzadı. Bizde özellikle son yıl çok sıkılmaya başladık. Hem irtibatta durmak, sohbet etmek, birbirimizi tanımak hem de Allahın ölçülerini geçmemeye çalışmak çok zordu.
Görüşmeyince de araya soğukluk giriyor. O da çok kötü. Sabırla ve duayla bir şekilde günler yaklaştı ve geçti. Ümidimizi kaybetmeyerek birbirimizi ihmal etmedik. Bu çok önemliydi.
Hiçbir geçerli sebep olmamasına rağmen 2,5 yıl kadar uzatmalarıyla bize bir iyilik yapmıs olmadılar. Sadece vakit kaybı, çokca uykusuz geceler, gereksiz yere dökülen gözyaşlar ve sürekli yorgun bir hâl.
Bizim büyüklere bir tavsiyem var. Lütfen bunu yapmayın. Madem iki genç Allah yolunda birbirini bulmuş ve evlenmek istiyor, destek olunma süreci boşuna uzatmayın. Bizim "hatamız" ailelerimiz biz bir yanlış yapmayacağımızdan çok emin olabilmeleriydi. Böylece onlar için uzatmakta da bir sıkıntı pek gözükmüyordu.
Bizim için artık bunlar geçmiş şeyler. Biz Allahın bize verdiği güvenle öne bakmaya karar verdik. Size tavsiyemiz. Ümidinizi ve Allah'a karşı güveninizi hiçbir zaman kaybetmeyin.
Selam ve Dua ile
Bir Adem
3 Yorum Yorum Yaz