Fatih Akbaba Sohbetler-6/Bir Evde Ne Kadar Işık Yanıyorsa O Kadar Ayrılık Vardır!!!
- 02-03-2014
- KATEGORİ Hayatın İçinden
- YAZAR Tuğba Akbey İnan
Kardeşler arası ilişkileri bozan nedenler nelerdir?Kardeşler arası olumlu ilişkiler nasıl sağlanır? Aileler bu konuda nelere dikkat etmelidir?
Fatih Akbaba:Ev içi davranış bütünlüğü önemlidir. Adaletli ve sevecen olmalıyız. Birisine sanki daha fazla ilgi varmış gibi olmaz. Hani hepimiz küçüklüğümüzde şu soruyla karşı karşıya kalıyorduk ya ; “Anneni babanı mı daha çok seviyorsun?” diye. Kardeşler arasında da bu tür sorular kend aralarında ortaya konmaktadır. Hatta biraz daha ileri gidip; “Annem beni daha çok seviyor!” ya da “Sanki ben onların çocuğu değilim!” ifadelerine ve dönüşüyor. İşte çocukları bu düşünceye iten nedenleri hep biz oluşturmaktayız. Büyükler ölçüyü ve düzen sağlamayı başaramıyor. Doğamız gereği orta ayarımız yok. İfrat tefrit her yerde olduğu gibi çocuk eğitiminde de tehlikelidir. Kızarken hep beraber kızıyoruz, sesimizi hiç alçaktan almıyoruz. Uyarı denen sistem avazınız çıktığı kadar bağırmak değil karşınızdakinin bir çocuk olduğu bilinciyle doğruyu yaşayarak göstermek demektir. Eşlerin uyumlu davranışları çocukların ilişkilerine direkt yansıyacaktır. Bu konuda da anneler ve babalar daha özenli davranabilirler. Gelinen noktada böyle bir gereksinim duymuyorlar. Oysa ne kadar önemli. Aile kavramını her ortamda hissettirmek gerekir. Sürekli derim ben ; “BİR EVDE NE KADAR IŞIK YANIYORSA O KADAR AYRILIK VAR DEMEKTİR!” diye. Birlikte zaman geçirmeyi denemeliyiz artık.
Fatih Akbaba:Ev içi davranış bütünlüğü önemlidir. Adaletli ve sevecen olmalıyız. Birisine sanki daha fazla ilgi varmış gibi olmaz. Hani hepimiz küçüklüğümüzde şu soruyla karşı karşıya kalıyorduk ya ; “Anneni babanı mı daha çok seviyorsun?” diye. Kardeşler arasında da bu tür sorular kend aralarında ortaya konmaktadır. Hatta biraz daha ileri gidip; “Annem beni daha çok seviyor!” ya da “Sanki ben onların çocuğu değilim!” ifadelerine ve dönüşüyor. İşte çocukları bu düşünceye iten nedenleri hep biz oluşturmaktayız. Büyükler ölçüyü ve düzen sağlamayı başaramıyor. Doğamız gereği orta ayarımız yok. İfrat tefrit her yerde olduğu gibi çocuk eğitiminde de tehlikelidir. Kızarken hep beraber kızıyoruz, sesimizi hiç alçaktan almıyoruz. Uyarı denen sistem avazınız çıktığı kadar bağırmak değil karşınızdakinin bir çocuk olduğu bilinciyle doğruyu yaşayarak göstermek demektir. Eşlerin uyumlu davranışları çocukların ilişkilerine direkt yansıyacaktır. Bu konuda da anneler ve babalar daha özenli davranabilirler. Gelinen noktada böyle bir gereksinim duymuyorlar. Oysa ne kadar önemli. Aile kavramını her ortamda hissettirmek gerekir. Sürekli derim ben ; “BİR EVDE NE KADAR IŞIK YANIYORSA O KADAR AYRILIK VAR DEMEKTİR!” diye. Birlikte zaman geçirmeyi denemeliyiz artık.
0 Yorum Yorum Yaz