"İlk"Okul
- 18-09-2014
- KATEGORİ Tuğba Akbey İnan
- YAZAR Tuğba Akbey İnan
Sitemizin yeni halinin eksiklerini gidermeye çalışırken bir de hayatımızdaki yeniliğe alışmaya çalışıyoruz bugünlerde( Site yenilikleri sırasında bazı yorumlar ve okur sayıları gitti,teknik aksaklıktan ötürü özür dileriz) Büyük kızım ilkokula başladı bu hafta. Geçtiğimiz haftaki alıştırma sürecinden sonra bu hafta resmen okullu oldu. Alışmaya çalışıyor uzun süre okulda kalmaya… Bizi özlediğiniz söylüyor, gözleri nemlenerek…
Aslında yaşadıkları o kadar normal ki…Kızıma her baktığımda bir yurt odasındaki ilk günümü, lisedeki koca sınıftaki küçüklüğümü, evlendiğim zaman kendi evimdeki ilk sabahı, ilk iş günümü hatırlıyorum. Boğaza oturmuş aynı düğüm ben de vardı. Biri geri gel dese, gidecek gibi… Sonra alışıyor insan, hem de bu kez ardında kalan her şey için göz yaşı dökerek …
Kızım okula giderken ben de pek çok şeye tanıklık ediyorum. Ufacık bir ilçede büyümüş biri olarak, okula götürülüp alınmaların, öğle yemeği telaşlarının çok uzağında büyüdüğüm bir hikayem var. Oysa büyük şehirlerde çocuğu okula bırakmak, öğle arası yemek taşımak, okul çıkışlarında çocuğu okuldan almak gibi yorgunlukları ve yoğunlukları var hanımların. O aralarda ev işleri yapıyor, misafir ağırlıyor ve misafir olabiliyorlar…Biraz güvensizlik, biraz mecburiyet ve biraz da maddi şartları düşününce okul zamanı tatil, tatillerde çocuklar okula gitse de rahatlasam telaşına düşüyorlar…
Kapıda bekleyen anneler, “herkesin annesi geldi sen niye yoksun” diye soran çocuklar, çalışan anneler, anne ve babası ayrı çocuklar; hepsi bir okul ziliyle toplanıveriyorlar bahçede… Büyümek biraz da kendinden başka hikayelere de tanıklık etmek sanırım… Bize düşen rehberlik etmekse, zihninde küçük kutucuklar açmalıyız başka başka insanlara dair…Yoksa acıdan soyutlayacağımız bir hikayenin kahramanının anlatacağı ne olabilir ki? Zaten eğitim sistemimiz bize anlatacak pek çok hikaye bırakıyor sağolsun…
Tuttukları ışıkla yolumu bulabildiğim hocalarım olmasaydı ne yapardım bilmiyorum. Dilerim kızımın karşısına da çıkar böyle öğretmenler…
Tüm çocuklar için güzel, aileler içinde tv ve radyolarda duyduklarını, kitaplarda okuduklarını içselleştirebilecekleri bir yıl olsun dilerim…
Ve “imtihan” anında bildiklerimizi hatırlamayı nasip etsin Rabbim… Hem öğrencilere hem de bize…
Aslında yaşadıkları o kadar normal ki…Kızıma her baktığımda bir yurt odasındaki ilk günümü, lisedeki koca sınıftaki küçüklüğümü, evlendiğim zaman kendi evimdeki ilk sabahı, ilk iş günümü hatırlıyorum. Boğaza oturmuş aynı düğüm ben de vardı. Biri geri gel dese, gidecek gibi… Sonra alışıyor insan, hem de bu kez ardında kalan her şey için göz yaşı dökerek …
Kızım okula giderken ben de pek çok şeye tanıklık ediyorum. Ufacık bir ilçede büyümüş biri olarak, okula götürülüp alınmaların, öğle yemeği telaşlarının çok uzağında büyüdüğüm bir hikayem var. Oysa büyük şehirlerde çocuğu okula bırakmak, öğle arası yemek taşımak, okul çıkışlarında çocuğu okuldan almak gibi yorgunlukları ve yoğunlukları var hanımların. O aralarda ev işleri yapıyor, misafir ağırlıyor ve misafir olabiliyorlar…Biraz güvensizlik, biraz mecburiyet ve biraz da maddi şartları düşününce okul zamanı tatil, tatillerde çocuklar okula gitse de rahatlasam telaşına düşüyorlar…
Kapıda bekleyen anneler, “herkesin annesi geldi sen niye yoksun” diye soran çocuklar, çalışan anneler, anne ve babası ayrı çocuklar; hepsi bir okul ziliyle toplanıveriyorlar bahçede… Büyümek biraz da kendinden başka hikayelere de tanıklık etmek sanırım… Bize düşen rehberlik etmekse, zihninde küçük kutucuklar açmalıyız başka başka insanlara dair…Yoksa acıdan soyutlayacağımız bir hikayenin kahramanının anlatacağı ne olabilir ki? Zaten eğitim sistemimiz bize anlatacak pek çok hikaye bırakıyor sağolsun…
Tuttukları ışıkla yolumu bulabildiğim hocalarım olmasaydı ne yapardım bilmiyorum. Dilerim kızımın karşısına da çıkar böyle öğretmenler…
Tüm çocuklar için güzel, aileler içinde tv ve radyolarda duyduklarını, kitaplarda okuduklarını içselleştirebilecekleri bir yıl olsun dilerim…
Ve “imtihan” anında bildiklerimizi hatırlamayı nasip etsin Rabbim… Hem öğrencilere hem de bize…
0 Yorum Yorum Yaz