hüzün gecesi
08/08/2016
Furkan Bey,
Elbette ki ailenizin tutumu yanlış; fakat bu duruma maruz kalan tek kişi siz değilsiniz. Ülkemizdeki pek çok engelli ailesi çocuklarına karşı bu tip tavırlar sergilemekte. Önemli olan başkalarının size nasıl baktığı değil, sizin KENDİNİZİ NASIL GÖRDÜĞÜNÜZDÜR. Kendi ifadenizle belirtmişsiniz epilepsi gitmiş geride kalmış artık. Şu an sağlıklı bireylerin yaptığı her şeyi yapabilirsiniz. Yeter ki KENDİNİZE ENGEL OLMAYIN. Bir yazarın ifadesiyle, BIRAKIN İÇİNİZDEKİ KARTAL KANATLANIP UÇSUN. Bir arkadaşım ilkokulda iken epilepsi geçirmiş.Şimdi evli ve bir çocuk annesi. Geçmiş geçmişte kaldı artık.
Size ve sizin gibi düşünen başka arkadaşlara şevk olması açısından yazayım:
Benim de özel durumum var; fakat bu beni hayattan koparamadı. 5 yıl önce üniversiteden mezun oldum. Yaklaşık 4 yıldır da kamu çalışanıyım. Tecrübesiz olduğunuzu söylemişsiniz. Tecrübeyi ancak yaşayarak elde edebilirsiniz. Ben de mezun olup iş hayatına geçtiğimde sudan çıkmış balık misaliydim. Bir arkadaşımın benim için kullandığı ifade: "Hayatımda senin kadar engel tanımayan birini görmedim."
Artık engelli bireyler için 2 yılda bir engelli kamu personeli seçme sınavı (EKPSS) yapılıyor. Gündemi takip etmeniz yararınıza olacaktır.
Evilik meselesine gelince o da nasip kısmet artık. Nasipte varsa gelir çinden yemenden, nasipte yoksa ne gelir elden...
