Aşık olmak günah mıdır? Ama siz benim aşktan ne kastettiğimi anlamalısınız; benim aşktan kastım, sadece o duyguyu içinde yaşamak günah mıdır?

Değerli kardeşimiz;
Aşık olmak günah değildir. Bir hadiste, bir kadına aşık olup onu gizleyen ve kimseye söylemeden ölen birinin şehit olacağı ifade edilir. ((bk.Kenzu’lummal, h. No: 7000; hadis hakkında geniş bilgi almak için bk. Aclunî, 2/263;). Sahavî, hadisin sahih olduğuna işaret etmiştir(bk. el-Makasıdu’l-hasene, 1(220).

Bildiğiniz gibi, aşk, nefsanî olan duygusallıktan ziyade, kalbî olan aşırı sevginin adıdır. Bu nedenle aşık olmak insanın elinde olan bir şey değildir.

Sizin de onu düşünmeniz elinizde olmadan aklınıza gelmesi caizdir. Ancak mukaddes şeyleri feda edecek kadar tapar gibi sevmek doğru değildir. Eğer evlenme imkanınız ve onu dini ölçüler dairesinde istedip almanız mümkünse hemen istetmenizi öneririz.

Eğer bu mümkün değilse demekki hakkınızda hayırlı değilmiş deyip, Allah’tan helal süt emmiş iyi bir eşi nasip etmesini isteyip aramak gerekir.

Hakkımızda neyin hayırlı olduğunu bilemeyiz. Belkide mutlaka olmasını istediğimiz bir şeyin sonradan keşke olmasydı deme ihtimali vardı. Bu nedenle isterken hayırlısını istemek olmazsa sabır ile beklemek en güzelidir.

reddedildiğim zaman bir tevafuk neticesinde hocaefendiden dinlediğim sohbetin bir kısmı
2. “Gayr-ı meşru muhabbetin neticesi, merhametsiz azap çekmektir.” (12:33)

-Hazreti Pir, “Gayr-ı meşru bir muhabbetin neticesi, merhametsiz azap çekmektir” kaidesine dikkatleri çekiyor. Evet, bazen birilerine karşı öyle bir alaka gösteririz ki, aslında onların nezd-i uluhiyette o alakaya liyakatleri yoktur. Fakat biz o mevzuda dengeyi koruyamayız, “ille de onlar” deriz ve hiç farkına varmadan onlardan şefkat tokatı değil de öyle nikmet tokatları (intikam, azap, kahır şamarları; içinde hiç merhamet bulunmayan hiddet silleleri) yeriz ki dünyaya geldiğimize de geleceğimize de bin pişman oluruz. (12:45)

-Dengede kusur etmemek lazım; herkes ne kadarsa, o kadar alaka göstermek lazım. Delice, divanece alaka gösterilecekse şayet, o Allah’â, İnsanlığın İftihar Tablosu’na, Hulefâ-yı Râşidîn’e ve derecelerine göre Ashab-ı Kirâm’a karşı gösterilmelidir. Toplumda ihya edilmesi gerekli olan duygular bunlardır. (13:35)

-Biz Allah sevgisi mahrum-zedeleriyiz.. biz Peygamber sevgisi mahrum-zedeleriyiz. Kaç insan gösterebilirsiniz eskiden olduğu gibi camilerde Hazreti Ruh-u Seyyidi’l-enâm bahis mevzuu edildiği zaman bayılıp düşüyor, kalb masajı yapıp onu yeniden hayata döndürüyorlar. Hiç gördünüz mü böyle birisini!.. Evet, biz muhabbet mahrumu insanlarız. Allah sevgisini çaldılar bizden.. Peygamber sevgisini çaldılar. Sevgi kabiliyetimizi bütünüyle dünyaya ve kendimize bağladılar. Sevilmesi gerekli olanları sevilmesi gerektiği ölçüde derinlemesine sevemedik. O sevgiyi suiistimal ettik. Bazen birisi şöyle bir iyilik yapacak diye ona öyle bir sevgi duyduk ki bu da gayretullaha dokundu; Cenâb-ı Hak suratımıza bir şamar indirdi ve âdeta ‘Aklınızı başınıza alın.. onlar o kadar teveccühe, o kadar takdire layık değillerdi.’ dedi.” (14:12)

-Evet, bu mevzuda dengeyi koruyamadığımızdan dolayı gayr-ı meşru muhabbetin cezası olarak merhametsizce tokatlara müstahak olduk. Tokatlıyor Allah: Aklınızı başınıza alın; bu ölçünün insanları değil onlar!..” (15:28)

ben de 1. sınıftayken bir kıza aşıktım ama onunla olamayacağı belliydi zaten başkasıyla çıkıyormuş zaten çok erkendi ciddi bir yol için neyse asıl mesele o değil bir gün koridorda yürürken sınıftan başka bir kızı gördüm ve dedim ki lan bize diğer o zaman aşık olduğum kız gibiler bakmaz da işte biz de anca bunun gibilere kalırız dedim (demez olaydım )
2 sene geçmişti ve ben o eski kızı unuttum. 3. sınıfın başında diğer kızdan hoşlanmaya başladım. çünkü 130 kişilik sınıfta her grupta onunla beraber oluyordum. ama bi şeyler eksikti aşık değildim ben ise bir yola gireceksem aşık olduğum kişiyle olmalıydı o.böyle 2 sene geçti hoşlanıyorum ama kararsızım . 5. sınıfta yine 20 kişilik bir grupta beraberdik ve daha çok konuşma imkanı olmuştu.ha bi de etrafımda herkes evleniyor bi yuva kuruyordu. arkadaşlarımda biriisi varsa onu başkalrının kapabileceği korkusunu bende oluşturdular.
bende onunla ilgilenmeye başladım zaten ilgileniyordum da şimdi iş ciddiye binmişti. bir gün morali çok bozuktu. bende ona sordum ama o geçiştirdi kankasını aradım ne oldu nesi var yapabileceğim bi şey varsa yaparım gibilerinden konuştum .ve o akşam mesaj geldi kendisinden bu aralar benimle fazla ilgilenmen beni rahtsız ediyor diye vo orda ip koptu ben bu işin olmayacağını düşündükçe tutulmaya başladım. ertesi gün inkar ettim ama ateş yanmaya başlamıştı twitterda sürekli aşk mesajları atıyordum ve birgün bunlar bana mı dedi ben yine inkar ettim ve benden kaçmaya başladı bende bir gün itiraf ettim ve sebden hoşalnıyorum dedim o da ben senden hoşalnmıyorum dedi

UMUT olduğu sürece unutmak mümkün değildir. Önce umutları yıkmak gerekiyor. Yaşandı, tecrübe edildi...

bende şu sıralar aynı şeyleri yaşıyorum hemde çok derinden