Evliliğin Sigortası Olarak Çocuğun Görülmesi
- 11-10-2016
- KATEGORİ Eyüp Sarı
- YAZAR Tuğba Akbey İnan
Evlilik ilişkisi; insanların, ailelerin ve toplumların psikolojik sağlığını, başarı, huzur ve mutluklarını artıracak, destekleyecek ya da sıkıntılı boyutlara taşıyabilecek potansiyele sahip önemli bir ilişki çeşididir. Dolayısı ile en kritik ilişki çeşidi olarak insan hayatının odak noktasındadır.
Evlilik için, çocuk yapmak bir bağlılık belirtisi olarak kabul edilse de buna bel bağlamamak gerekir. En azından günümüzde. Çocuğunu yalnız büyüten o kadar çok anne baba, özellikle de anne var ki, çiftler artık çocukları bir arada kalmaları için bir sebep olarak görmüyorlar. Eşler eğer kendilerini birbirlerine bağlı bir çift olarak görmüyorsa , çocuk yapmanın doğru olmadığını düşünüyorum. Keramet sizde yoksa çocukta aramanın bir anlamı yoktur. Ne yazık ki çoğu insan benimle aynı fikirde değil. "Ne yazık ki" dememin nedeni sadece benimle hemfikir olmamaları değil, aynı zamanda ayrılmanın çocuklara getireceği olumsuz etki.
Boşanmanın Verdiği Suçluluk Duygusu
Bir çocuğun hiç anne babası olmaması da kötü bir durumdur. Ancak çocuğun anne ve babası varsa ve bu ikisi bir anda boşanırlarsa, ayrılık mutlaka çocuğu etkileyecektir. Çocuklar boşanmadan dolayı kendilerini suçlayabilirler. Suçlu gerektiren bir durum yoktur. Yine de çocuklarınıza onlar yüzünden ayrılmadığınıza ne kadar söylerseniz söyleyin, buna inanmayacaklardır. Boşanmaya neden olmadıkları gerçeğini kabul etseler de, buna engel olmak için bir şey yapabilecek ama yapamadıklarını düşüneceklerdir. Onun için boşanma kararı alırken fevri davranmamalı, en son seçenek olarak görülmelidir. Devamlılığı için gösterdiğiniz çaba, yarın arkanıza baktığınızda pişmanlık hissettirmeyecek düzeyde olmalıdır.
Boşanma Sesleri Yükselince Ne Yapmalı ?
Aynı çatı altında yaşayan ebeveynlerinin yanında büyümek, çocuklar açısından her zaman daha iyidir. Bazı insanlar bu düşünceye katılmasalar da, beni asla aksine ikna edemezler. Bu sözlerimden, bir erkek veya kadına sırf ortada çocuklar var diye eşinden ayrılmaması gerektiğini tavsiye ettiğim çıkarılmamalı. Eğer iki insan gerçekten uyumsuzsa, sürekli kavga ediyorlar ve belki de mutsuzluklarının acısını çocuklarından çıkarıyorlarsa, evlilikleri için boşanma sinyallerini alıyorlar demektir. Ancak boşanma iki tarafında kârlı çıktığı bir durum değildir. Boşanmanın ardından, herkes için daha iyi bir durum ortaya çıksa da bu sonuç, bütün işleyen bir aileyle kıyaslanamaz. Boşanmak fikri düşünülebilir ama öncesinde çözüme gidilmelidir. Bireyler bu süreci tek başına aşamıyorlarsa, evlilik terapisi seçeneğini göz ardı etmemeliler.
Desti Kırılmadan Bir Şeyler Yapmalı !
İçten ve doyurucu ilişkileri olan bireyler hiç şüphesiz ilişkilerinde sevme, sevilme, ait olma başta olmak üzere dolaylı olarak tüm yaşamsal ihtiyaçlarını karşılayacaktır. Sağlıklı ve sevgi dolu bir ilişkinin hâkim olduğu evlilikler, çiftlere ve çocuklara nitelikli bir kendini gerçekleştirme ortamı sunacak, onların oluşturduğu aileler, toplumlar güçlü ve fonksiyonel olacaktır.
O nedenle kişilerin ve toplumların öncelikli isteği ve olması gereken; ilişki doyumu yüksek, mutlu evliliklerin kurulabilmesi ve sürdürülebilmesi olmalıdır.
Sevgiyle kalın..
Evlilik için, çocuk yapmak bir bağlılık belirtisi olarak kabul edilse de buna bel bağlamamak gerekir. En azından günümüzde. Çocuğunu yalnız büyüten o kadar çok anne baba, özellikle de anne var ki, çiftler artık çocukları bir arada kalmaları için bir sebep olarak görmüyorlar. Eşler eğer kendilerini birbirlerine bağlı bir çift olarak görmüyorsa , çocuk yapmanın doğru olmadığını düşünüyorum. Keramet sizde yoksa çocukta aramanın bir anlamı yoktur. Ne yazık ki çoğu insan benimle aynı fikirde değil. "Ne yazık ki" dememin nedeni sadece benimle hemfikir olmamaları değil, aynı zamanda ayrılmanın çocuklara getireceği olumsuz etki.
Boşanmanın Verdiği Suçluluk Duygusu
Bir çocuğun hiç anne babası olmaması da kötü bir durumdur. Ancak çocuğun anne ve babası varsa ve bu ikisi bir anda boşanırlarsa, ayrılık mutlaka çocuğu etkileyecektir. Çocuklar boşanmadan dolayı kendilerini suçlayabilirler. Suçlu gerektiren bir durum yoktur. Yine de çocuklarınıza onlar yüzünden ayrılmadığınıza ne kadar söylerseniz söyleyin, buna inanmayacaklardır. Boşanmaya neden olmadıkları gerçeğini kabul etseler de, buna engel olmak için bir şey yapabilecek ama yapamadıklarını düşüneceklerdir. Onun için boşanma kararı alırken fevri davranmamalı, en son seçenek olarak görülmelidir. Devamlılığı için gösterdiğiniz çaba, yarın arkanıza baktığınızda pişmanlık hissettirmeyecek düzeyde olmalıdır.
Boşanma Sesleri Yükselince Ne Yapmalı ?
Aynı çatı altında yaşayan ebeveynlerinin yanında büyümek, çocuklar açısından her zaman daha iyidir. Bazı insanlar bu düşünceye katılmasalar da, beni asla aksine ikna edemezler. Bu sözlerimden, bir erkek veya kadına sırf ortada çocuklar var diye eşinden ayrılmaması gerektiğini tavsiye ettiğim çıkarılmamalı. Eğer iki insan gerçekten uyumsuzsa, sürekli kavga ediyorlar ve belki de mutsuzluklarının acısını çocuklarından çıkarıyorlarsa, evlilikleri için boşanma sinyallerini alıyorlar demektir. Ancak boşanma iki tarafında kârlı çıktığı bir durum değildir. Boşanmanın ardından, herkes için daha iyi bir durum ortaya çıksa da bu sonuç, bütün işleyen bir aileyle kıyaslanamaz. Boşanmak fikri düşünülebilir ama öncesinde çözüme gidilmelidir. Bireyler bu süreci tek başına aşamıyorlarsa, evlilik terapisi seçeneğini göz ardı etmemeliler.
Desti Kırılmadan Bir Şeyler Yapmalı !
İçten ve doyurucu ilişkileri olan bireyler hiç şüphesiz ilişkilerinde sevme, sevilme, ait olma başta olmak üzere dolaylı olarak tüm yaşamsal ihtiyaçlarını karşılayacaktır. Sağlıklı ve sevgi dolu bir ilişkinin hâkim olduğu evlilikler, çiftlere ve çocuklara nitelikli bir kendini gerçekleştirme ortamı sunacak, onların oluşturduğu aileler, toplumlar güçlü ve fonksiyonel olacaktır.
O nedenle kişilerin ve toplumların öncelikli isteği ve olması gereken; ilişki doyumu yüksek, mutlu evliliklerin kurulabilmesi ve sürdürülebilmesi olmalıdır.
Sevgiyle kalın..
2 Yorum Yorum Yaz