Sizin Ailenizde Bir Üçgenleme Var mı ?

Üçgenleme, sorunlu ailelerde yaygın olarak görülen koruyucu bir iletişim mekanizmasıdır. Burada iki aile bireyi arasında var olan çatışma su yüzüne çıkarılmadan, ihtiyaçların üçüncü bir kişi tarafından tatmin edilmesi yoluyla korunma gerçekleşir. Örnek vermek gerekirse, karı koca arasında duygusal bir uzaklık varsa, koca sevilmeye duyduğu ihtiyacı karşılayabilmek için başka bir kadınla evlilik dışı bir ilişki kurabilir. Eşi bu macerayı keşfettiği zaman bütün suçu 'öteki kadın'a yükler. 'Öteki kadın' üçüncü kişi olur ve üçgen ortaya çıkar.

 

Kadın bütün suçu üçüncü kişiye yüklemiş, kendisini reddedilmekten korumuştur. Bu durumda, asıl sorun ortaya konmamış, evlilikteki çatışma da çözülmeden kalmıştır elbette.



Üçüncü kişi bazen de ailenin iki üyesi arasındaki çatışmayı başka bir yöne çevirmek için araya girer. Çoğu zaman anne babasının tartışmalarında 'arabuluculuk' yapan çocuk üçüncü kişiye dönüşebilir. Bu, aşırı narsiszmin söz konusu olduğu veya anne babanın sık sık açıkça kavga ettiği durumlarda tipik olarak ortaya çıkar. Çocuklar anne babalarına öylesine bağımlıdırlar ki ailede uyumu sağlayabilmek için her şeyi yaparlar. Üçgenlemeyle, çocuk anne baba arasındaki çatışma olasılığını azaltır. Çok huzursuz ailelerde, çocuk annesiyle babası arasında çatışma çıkacağını sezdiği anda hastalanabilir. Annesiyle babası arasında kavga tehlikesi ortaya çıktığı zaman astım veya yalancı-sara krizleri yaşayan çocuklarla çalışmalarım oldu. Bu üçgen şöyle bir resim verebilir:



Karı koca arasındaki veya ebeveynle çocuk arasındaki sorunlara tanık olan kayınvalide-kayınpeder de çoğu zaman üçgen yaratabilir. Ancak aileye müdahale ettikleri zaman, gerçek sorunların açıkça konuşulup bir çözüme kavuşturulmasını engellemiş olurlar. Bu müdahalenin ardında, karı koca arasında uyumlu bir ilişki kurulursa, kayınpeder-kayınvalidenin aileyi denetleme olanağını kaybedeceği korkusu yatmaktadır belki de. Bu nedenle böl ve yönet stratejisi devreye girmiş olabilir. Karı koca dışardakilerin aileye karışmasına engel olmalıdır.

 

Ailenin mimarları olan anne babanın, mutlu bir aile yaratma görevini üstlenmeleri için, bilgiye, birbirlerinin ve başka anne babaların desteğine ihtiyacı vardır. Anne veya baba ya da her ikisi bu önerileri takip etmekte zorlanıyorsa ve çapraşık hale gelmiş aile ilişkilerini düzeltmek için sürekli bir çaba içindeyse; bir evlilik terapisi ‘ne, anne babaları eğiten bir grup çalışmasına, bir klinik psikoloğa, bir psikoterapiste veya psikanaliste ya da aile konusunda deneyimli bir danışmana başvurarak, dışardan yardım almasında yarar vardır.

Sevgiyle kalın..

Uzm.Psk.Dan.Eyüp SARI

Çift ve Evlilik Terapisti

 

Kaynakça:

• Aile Terapisi Yöntem ve Teknikleri – Nobel Yayınları