Fedakar Kadın

Sitemiz için kendisinden yazı istediğimiz Şule Yüksel Şenler, rahatsızlığı sonucu bunun çok zor olduğunu, fakat bizlerle bir hatırasını paylaşabileceğini belirtti.

8. Mart Dünya Kadınlar Günü’nü dolayısıyla kendisine “nasıl bir kadın olmalıyız?” dediğimiz de, “Kız ve Çiçek” adlı kitabında da yer verdiği bu hatırasını bizlerle paylaştı. Bu hatırayı okuyunca zaten hepimiz nasıl bir kadın olmamız gerektiğini göreceğiz.

 

“BUGÜN Gazetesi’nde 1967’de başlayarak devam eden yazılarımın günlük olarak intişar ettiği, seri konferanslarımızın yurt çapında devam ettiği, hizmet hayatımın en hareketli ve hızlı devreli günleri… İşgüzar basın savaşçılarının, madalyalık gayretkeşlikleri sayesinde günlerimin ekserisi adliye koridorlarında, sorgu hâkimi huzurunda, mahkeme salonlarında, hey’et-i hâkim huzurda geçmekte… Gerek yorucu konferans seyahatlerimde, gerekse ardı arkası kesilmeyen, bitmez tükenmez muhakemelerimde annem daima ve her zaman yanı başımda… Bana şevk ve destek veriyor… Seyahatlerimde rahatımı temin etmek, hizmetimin aksamadan devamı gayesiyle sıhhatimi korumak için etrafımda fır dönüp, hizmetimde bulunuyor… Savcılık ve sorgu hâkimliği kapılarında, mahkeme salonlarında ise bana moral, gayret ve cesaret vermek için saatlerce beklediği oluyordu… Hâlbuki şiddetli kalp hastası bu kadın… Yorgunluk, üzüntü ve heyecan kesinlikle yasak edilmişti doktorlar tarafından.

Sık sık ve ard arda devam eden yorucu konferans seyahatleri, mahkemeler, yığınla okuyucu mektubunun okunması, bütün gazetelerin tedkiki bütün gün, hatta gecenin geç vakitlerine kadar aralıksız devam eden okuyucularımın ziyaretleri ve çoğunun problemlerinin halledilmesi için bizzat gayret ve çabalar… Hemen hemen nefes alacak vakit yok… Bu bakımdan yazılarımı tamamlamaya mecbur olduğum zaman ve diğer eserlerimi seyahatte iken ancak yolda vasıtada, evde ise ancak gece yarısından sonra herkes yatağa çekildikten sonra yazabiliyorum… Bütün günün hengâme ve yorgunluğu neticesi olarak, bu arada zaman zaman başımın önüne düştüğü, masamın başında, yazımın üzerinde uyuya kaldığım oluyor…

İşte tam bu sırada omzumda bir el dolaşır, annemin;

- Haydi canım kızım, uyumayı bırak… Yıllardır çok uyuduk yavrum… Ehl-i dünyanın bile gece gündüz çalıştığı zamanda uyumak olmaz… Yarına yazın yetişmez sonra, yarım kalan eserin ise tamamlanamaz… İmana susamış gençlik, sizin gibi eli kalem tutanlardan medet bekliyor… Bak ekilen tohumların günden güne filiz verdiğini gözlerimizle görüyoruz, yarın da meyvelerini toplayacağız yavrum… Haydi, kalk yüzünü yıka, ben de sana uykunun açılması için bir kahve pişireyim, otur, devam et yazılarına bir tanem.” Diyen ısrarlı, fakat şefkatli sesiyle uyanır, yüzümü yıkayıp, tekrar yazı masamın başına geçerdim… Bu halin gecede birkaç defa tekrarlandığı olur ve anlardım ki, benimle beraber annem de uyumuyor… Sıcak yatağından sık sık kalkarak, uyuyup uyumadığımı kontrol ediyordu.

Şöyle bir düşünüyorum da, şayet böyle bir annem olmasaydı, muhakkak ki ben yeniden yazıma devam etmem, gün doğuncaya kadar yazı masamın başında oturmam için uyandırmaya kalkmaz, aksine;

- Yavrucuğum, yeter kendine bu kadar eziyet etme… Hiç olmazsa birkaç saat yat uyu, sonra yetiştirebildiğin kadar yazarsın.” diyerek yatağıma yatırmaya çalışırdı… Ama bunu hiçbir zaman yapmadı o… üstelik o da evladını canından çok seven bütün anneler gibi, şefkatli, yarıca hasta bir kalp taşıyordu göğsünde.”

Şule Yüksel ablamız bunları anlattığında sizlerinde tahmin ettiğiniz üzere gözyaşlarımızı tutamadık. Hele de annesini kaybedeli daha 1 sene 9 ay 18 gün olmuş bir evlat olarak, hem annelerimize dua ediyor hem de böylesi bir anne olmak için çok çalışmamız gerektiğini düşünüyordum. Eminim sizler de benim gibi böyle anne olmak istersiniz. Çünkü bu annenin amel defteri kapanmayacaktır. Yaptığı fedakârlığın karşılığını hem bu dünya da hem de ebedi dünya da alacaktır.

Dünyada her şeyin bir ölçüsü tartısı vardır. Sevginin tartısı fedakârlıktır. Fedakârlık yapmayanın sevgisine inanılmaz. O zaman şimdi düşünelim ne kadar seviyoruz ve ne kadar fedakârız? Bu kadınlar gününde beni düşündüren, sevgi dolu ve fedakâr yürekli kadınların sayısı…

@ mineizgi44