Tiki Canlar

Son zamanlarda büyüyemeyen genç kızlar ve hanımlar görüyoruz.

Sanki içlerine beş yaşında çocuk kaçmış gibi çocuksu davranışlar...

Konuşma tarzları ile sevimli olayım derken itici olma mücadelesi verir gibiler.

Büyümeye korkar haller içindeler.

Ağızlarının içinde sözcükleri evirip çevirirken eziyorlar.

Ve konuşurken hayat bulması gereken cümleler katlolup çıkıyor adeta ağızlarından.

Ne dinleyen bir lezzet alıyor, ne de kendisi konuştuğundan bir şey anlıyor.

Samimi ve rahat davrandıklarını düşündükleri laubali halleri ile etrafındakileri kırıp incittiklerinin farkına bile varamıyorlar.

Diğer mühim kısım ise toplum içinde yaşlarının gereğinden uzak hareketler, edep sınırlarını zorluyor.

Hangi düşünce içinde bu şekle bürünüyorlar anlaması gerçekten zor.

Sempatik olmak mıdır amaçları? Yoksa farklı görünmek mi? İstekleri hangi doğrultuda çözmüş değilim.

Gerçi kendileri de bunun ne kadar farkında o da tartışılır. Çocuksu rüzgarın kanatlarında oradan oraya savruluyorlar.

Unuttukları çok mühim bir mesaj var aslında: Yüce Allah'tan iffetlerini korumak adına.

Kadın edep ve iffet giysisi ile değerine değer katar. Adeta taçlanır Hak gözünde.

Halk gözünde kıymeti ile de takdir görür. Sözcüklerindeki adap, davranışlarındaki edep onun en özel ve vazgeçilmez süsüdür.

Süsü olmadan eksik, iffet giysisi olmadan çıplak, Allah'tan gelen öğüdü almadan yalnız ve savunmasızdır.

Bir evlat, eş ve anne olarak güven silahı ile hayat yolunda yürümeli, bakan tüm kem gözlere ve olumsuz hareketlere karşı kadın.

Topluma öğreteceği bir edep davası olmalı, yetiştireceği kızlarına yüklü haya mirası bırakmalı ve tüm bu hedefler bir sonraki nesle muhakkak ulaşmalı.

Büyükler adap ve edebe o kadar önem vermişler ki şu dizeler bunu gayet güzel iyi anlatıyor;

" Bir insana lazım olan edep ile adaptır. Edebi adâbı olmayana lazım olan bir halbur samandır. "