Oğlum İçin Endişeleniyorum!

Merhaba!

21/03/2004 doğumlu bir erkek çocuk annesiyim, ev

yardımcısı ve çocuk bakıcısı olarak çalışmaktayım. Oğlum 3 sınıfa

gidiyor okuldaki durumu dersleri ve ortam uyumu orta derecede. 10

yıllık süren evliliğim 2009 senesinde şiddetli geçimsizlik nedeniyle

bitti. Oğlumun velayeti bende 4 yıldır benimle beraber yaşadı . 4 yıl

süresinde ben gündüzlü işlerde çalıştım çoçuğumda okula gidiyordu. Bu

zaman zarfı içnde bu yıl okulu değiştiği için babasıyla beraber

kalıyor ben şuanda yatılı olarak çocuk bakıcılığı işinde çalışıyorum.

Kirada oturduğum bir evim var. Hafta sonları evime gidip oğlumu alıyorum.

Bazı yaşam koşullarından dolayı oğlumla birlikte yaşarken çoçuğumu

yanlız bırakıp işe gidiyordum. Çoçuğum bütün gün okulda oluyordu, şu

anda babasıyla yaşıyor ama mutsuz, piskolojik sorunu

her geçen gün dahada artıyor, asi davranıyor kendi başına sokaklarda

gece 12 00’ye kadar dışarda geziyor sizden bana bu konuyla ilgili

yardımcı olmanızı rica ederim. Şimdiden çok teşekür ederim sağlıklı kalın.

Cevap:

Boşanma sonrasında çocuğun bundan sonraki hayatını nasıl ve nerede sürdüreceği önemli bir konudur. Güven duygusunun sarsılmaması için eğer mümkünse yaşadığı evde ve ortamda kalması en uygun olanıdır. Çocuk çok küçükse genellikle anneye verilir. Annenin yaşam koşulları uygun değilse babaya verilebilir. Burada önemli olan boşanma sonrasında çocuğun her iki ebeveynle de sağlıklı bir şekilde görüşebilmesidir.

Oğlunuzun yaşadığı psikolojik sorunlar hakkında mailinizde fazla bir bilgi yok. Baba çocukla ilgileniyor mu? Baba olarak sorumluluklarını yerine getiriyor mu? Çocuk on ikilere kadar dışardaysa baba bu konuda bir tedbir almıyor mu? Gibi sorular akla geliyor. Oğlunuz daha 9 yaşında... Yani daha ergenlik çağında bile değil. Onun bu yaşta sokaklarda vakit geçirmesi, yanlış arkadaşlıklar ve alışkanlıklar kazanmasına sebep olabilir. Oğlunuzun bu durumu hangi sebeple yaşadığını bulmak gerekir. Kendini iki tarafa da ait hissedemiyor olabilir. Boşanmadan sonra anne babanın en azından çocukla ilgili konularda öfkelerini bir kenara bırakıp davranmaları gerekir. Diğerine duydukları öfke yüzünden çocuğu ihmal etmemeliler.

Ayrıca çocuk anne baba arasında kalmamalı. Çocuktan haber almaya çalışmak, çocuğu sırdaş edinmek, onunla dertleşmek, sırtına yaşının kaldıramayacağı ağır yükler yüklemek haksızlık olur. Çocuğunuz bazı psikolojik sorunlar yaşıyorsa mutlaka ergenlik öncesinde bunları çözmeye çalışın. Genç bir delikanlı olduğunda ona ulaşmak daha zor olabilir. Ona nasihat vermek, kızmak ve azarlamak yerine birlikte olduğunuz vakitlerde muhabbet edin. Duygularını açtığında hemen panikleyip, nasihata geçmeyin. Önce bir anlatsın. Ne olup bittiğinden haberiniz olsun. Onunla konuşun. Çok sevdiğinizi, onun için endişelendiğinizi, yardımcı olmak istediğinizi ve her zaman yanında olacağınızı söyleyin. Ne olursa olsun onu çok seveceğinizi, bir sıkıntısı olduğunda sizinle paylaştığı takdirda her zaman yanında olacağınızı söyleyin.

Eğer mümkünse, diyalog kurulabilirse babasından yardım isteyin. Baba istekli davranırsa, erkek çocuk olduğu için babayla yakınlık ona güven verecektir. Baba bu konuda sorumluluk almak istemezse o zaman dayı, dede ya da amcadan yardım alabilirsiniz. Onlarda yoksa rehber öğretmeninden yardım alabilirsiniz. Okulla ve öğretmeniyle görüşmeniz faydalı olacaktır. Şimdiden önlem almak, sorunlar daha fazla büyümeden oğlunuzla yakınlaşmanız çok önemli... Bir uzmandan yardım alabilirseniz, çocuğun içinde yaşadığı problemlerin kaynağına daha kolay ulaşmış olursunuz. O sizi ve oğlunuzu dinleyip, sorunla ilgili sebepleri keşfedip size uygun bir yol haritası belirleyecektir. Şimdiden kolay gelsin...Allah yardımcınız olsun....

Psikolog Banu Yaşar

 

*Sorularinizi yasarbanu@yahoo.com adresinden ve yorum bölümünden yöneltebilirsiniz.