Çocuklar ve Beğenilme İsteği
- 03-11-2011
- KATEGORİ Mehmet Teber
- YAZAR Tuğba Akbey İnan
Öncelikle çalışmalarınızda başarılar dileyerek bir şey sormak istiyorum; 11 ekim 2008 doğumlu bir kızım var gün geçtikçe büyüdüğünü hissetmek güzel fakat şaşırtıcı taraflarıda oldukça çok. Örneğin parka götürdüğümde bana sorduğu ilk soru: "anne buradakiler beni beğenecek mi? nasılım?" Babasına kendini beğendirme çabaları ...Belki bunlar önemsenecek şeyler değil fakat ilk çocuğum ve ileride yaşanacak herhangi psikolojik bir sorunun başlangıcı olmasından korkuyorum. Bu durum karşısında nasıl yaklaşmalıyım cevaplarsanız çok sevinirim.
Merhabalar;
Her çocuk çevresi tarafından beğenilmek ve sevilmek ister. Bu ihtiyacını da farklı şekillerde büyüklere yansıtır. Ancak bir çocuk her parka gittiğinde “Anne buradakiler beni beğenecek mi?” diye soruyorsa orada ters giden bir şeyler olabilir. Çocuğunuz bu davranışı ayda bir iki defa gösteriyorsa bu sözleri önemesemeyebiliriz. Ancak bu sözler her yeni girilen ortamda söyleniyorsa o zaman müdahale etmek gerekir.
Öncelikle çocuğumuzu ikaz ederken “Bak şöyle davranırsan insanlar seni beğenmez” şeklinde ikaz ediyorsanız bunu kesmelisiniz. Bu çocuğunuzun dış referanslı biri olarak yetişmesini sağlar. Bunun gibi “Bak bunu yapmazsan polis amca kızar, ses çıkarırsan buradaki abi sana bağırır” gibi cümleler çocuğumuzu dış referanslı olmaya iter. Bunun yerine “Kemerimizi takarsak daha düzenli yolculuk yaparız, markette her istediğimizi alırsak paramız biter” gibi çocuğun kendi vicdanını harekete geçiren cümlelerle çocuğumuzu terbiye etmek gerekir.
Bu aşamadan sonra çocuğunuza verdiğiniz telkinler diğer insanların bakışını ve görüşünü önemsizleştiren telkinler olmalıdır. “Anne buradakiler beni beğenecek mi?” dediğine “Sen kendini beğeniyorsan diğerlerinin beğenmesine gerek yok yavrum. Sen bu rengi beğendiysen diğerleri beğenmese de olur” gibi telkinleri vermek gerekir. Bu yaptığınız çalışmalara rağmen sorun devam ediyorsa bir pedagogla görüşmek faydalı olacaktır…
Çocuk eğitimi ile ilgili sorularınızı iletisim@cocukaile.net adresinden uzmanımıza sorabilirsiniz…
Merhabalar;
Her çocuk çevresi tarafından beğenilmek ve sevilmek ister. Bu ihtiyacını da farklı şekillerde büyüklere yansıtır. Ancak bir çocuk her parka gittiğinde “Anne buradakiler beni beğenecek mi?” diye soruyorsa orada ters giden bir şeyler olabilir. Çocuğunuz bu davranışı ayda bir iki defa gösteriyorsa bu sözleri önemesemeyebiliriz. Ancak bu sözler her yeni girilen ortamda söyleniyorsa o zaman müdahale etmek gerekir.
Öncelikle çocuğumuzu ikaz ederken “Bak şöyle davranırsan insanlar seni beğenmez” şeklinde ikaz ediyorsanız bunu kesmelisiniz. Bu çocuğunuzun dış referanslı biri olarak yetişmesini sağlar. Bunun gibi “Bak bunu yapmazsan polis amca kızar, ses çıkarırsan buradaki abi sana bağırır” gibi cümleler çocuğumuzu dış referanslı olmaya iter. Bunun yerine “Kemerimizi takarsak daha düzenli yolculuk yaparız, markette her istediğimizi alırsak paramız biter” gibi çocuğun kendi vicdanını harekete geçiren cümlelerle çocuğumuzu terbiye etmek gerekir.
Bu aşamadan sonra çocuğunuza verdiğiniz telkinler diğer insanların bakışını ve görüşünü önemsizleştiren telkinler olmalıdır. “Anne buradakiler beni beğenecek mi?” dediğine “Sen kendini beğeniyorsan diğerlerinin beğenmesine gerek yok yavrum. Sen bu rengi beğendiysen diğerleri beğenmese de olur” gibi telkinleri vermek gerekir. Bu yaptığınız çalışmalara rağmen sorun devam ediyorsa bir pedagogla görüşmek faydalı olacaktır…
Çocuk eğitimi ile ilgili sorularınızı iletisim@cocukaile.net adresinden uzmanımıza sorabilirsiniz…
1 Yorum Yorum Yaz