Teşhisler Teşhisler Teşhisler...

Mideniz ağrıyor, doktora gidiyorsunuz. Derdinizi anlatıyorsunuz. Doktor başlıyor saymaya: “Mideniz şöyle rahatsız oluyordur böyle yanıyordur, bir de sinirlenince daha çok ağrıyordur…”

Seviniyorsunuz, doktor derdimi anladı, benden iyi anlattı diye. İyileşme ümidi ile vereceği ilacı bekliyorsunuz.

Doktor geldiğiniz için teşekkür edip, size bir ilaç vermeden gönderiyor sizi. Ya da zaten kullanıp faydasını görmediğiniz ilacı veriyor. Ne hissedersiniz?

“Maneviyat Psikolojisi Sempozyumu”nun bu yılkı konusunun “Aile” olduğunu duyunca sevindim.

Hele internetten canlı olarak yayınlanacağı ilan edilince daha da mutlu oldum. Evden takip etme niyeti ile cumartesi sabah gitmedim fakat canlı yayın olmadı. Kalemimi ve not defterimi alıp öğleden sonraki oturuma gittim. Ve ertesi gün de bütün gün takip ettim. Katılımcı hocalar güzel tespitlerde bulundular fakat hep tespit hep tespit hep tespit…

Hatta hocalardan biri “Yine bolca tespitte bulunduk” dedi sonra da “Tespit olmayınca da tedavi olmuyor” dedi. İyi de hasta ölüp gidiyor hocam tedavi ne zaman olacak? Bu tespitler zaten biliniyor.

Hakkları yenmiş olmasın bazı hocalar tedaviye yaklaştılar, ilacın baş harfini söyleyecek gibi oldular fakat söylemediler.

En çok çözüm önerisi sunan kişi Mustafa Atak hoca oldu. Onun önerileri de devletin yapması gerekenler üzerineydi. Devlete sunacakları projeleri anlattı. Mustafa hoca “Aile Bakanlığ’ının aile konusuna spesifik yaklaştığını ve yetersiz kaldığını” söyledi.

Ve aile konusu ile ilgilenmek üzere Cumhurbaşkanlığına bağlı “Aile Koruma Başkanlığı” kurulmasını proje olarak hazırladıkların söyledi.

Durumdan anlaşıldığına göre erkekler Aile Bakanlığı’nda ümitlerini kesmişler, ayrı bir kuruluş istiyorlar. Ben de bu fikre katılıyorum. Aile Bakanlığı’nın adı “Kadın Bakanlığı” olarak değiştirilsin zaten öyle çalışıyorlar, aile için de ayrı bir kurum açılsın.

Aile Bakanlığı’ndan gelen dinleyicilerin içinde bulunan yetkili hanım, Mustafa Atak hocaya itiraz etti ve Aile Bakanlığının aile için de çalışmalar yaptığını anlattı. Tabii yapılanlar yetersiz şeyler.

Maneviyat Psikolojisi Sempozyumunda “aile” konusu işlenirken "din" neredeyse yok diyecek kadar az konu oldu. Hocalar bol bol yabancı yazarlardan düşünürlerden örnek verdiler.

Tabii onlardan da örnek versinler de insan aile üzerine âyet-i kerîmeler ve Allah Rasulünün hikmetli sözlerini bekliyor. Birkaç hoca üzerinde pek durmadan aile konusu dışında âyetler söylediler o kadar.

Aile ile ilgili tek ayeti söyleyen bir akademisyen de tuhaf şeyler söyledi onu daha sonra yazacağım inşallah.

Burhanettin Can hocanın sunumu iyiydi. “Fıtrat Ekseninde Ailenin İnşaası” Güzel tespitlerde bulundu çözüm önerilerine de giriş yaptı. Fıtrata dönmemiz gerektiğini, kadın-erkek farklılıklarına unutmamamız gerektiğini, kendi teorilerimizi inşa etmemiz gerektiğini, Yaratıcının bize çözümler sunduğunu söyledi fakat daha fazla açılım yapmadı.

Sempozyum sonunda söz alıp birkaç cümle de ben söyledim.
Bu yıl aile konusunda katıldığım üçüncü sempozyumdu. Diğerleri ile ilgili notlarım duruyor yazma fırsatım olmadı. Onlarla ilgili de daha sonda yazacağım inşallah.

Özetle: Sempozyum güzeldi, bol bol not aldım yine olsa yine giderim fakat çözümler yok denecek kadar azdı.

Teşhis net: “Aile kurumu can çekişiyor, acilen tedaviye geçilmeli.”

Tedavide ilk adım hastalığa sebep olan ve hastanın dikkat etmesi gereken şeyleri söylemektir. Önce hastalığa sebep olan kötü besinlerden sakınılmalı. “Feminizm, batı kanunları, medya, 6284 sayılı kanun, haksızlık, adaletsizlik..” Bunların zararlarından korunmak için devlet ve halk çalışmalı.

İyileşmek için de çözüm zaten belli: Dünya ve ahirette selamet dini olan İslam dinimiz ailenin selameti için gerekli bütün ilaçları hayat kullanım kılavuzu olan Kur’an-ı Kerim de bize vermiş.

İlaçların bir kısmı acı olduğu için doktorlar hastanın tepkisinden çekinip ilaçları hastaya vermiyorlar. Oysa o ilaçlar nefsimize biraz acı gelebilir fakat şifa o ilaçlarda. Can çekişmek mi yoksa şifa deposu acı ilaç içip rahatlamak mı tercih bize kalmış.

Fakat ilacı bilip halka söylemeyen hocalar da vebal altındalar. Doktorun ilacı bildiği halde hastasını tedavi etmemesi suçtur. Sen ilacı verirsin hasta kullanmazsa o zaman o onun hatası olur.