Ümit Dolu Evliliğe Hazırlanmak
- 17-08-2015
- KATEGORİ Evlilik Hayatı
- YAZAR Sema Maraşlı
Bir Adem diyor ki…
Allah"a şükürler olsun altı aydır sözlüyüm. Benden üç yaş küçük, yani yirmi iki yaşında bir hanımla sözlüyüm. İkimiz umut doluyuz ve herkes gibi biz de hayaller kuruyoruz. Türkiyede maşallahı olan ve evlenmek isteyen o kadar genç varken, biz gurbette daha az müslüman olduğumuza rağmen evlenmekte bu kadar zorlanmıyoruz? Bu sorunun cevabını merak ediyorum. Belki siz açıklayabilirsiniz?
Üniversitede okuduğumdan beri evlenmeyi düşünüyordum ve Allah"a duamı eksik etmedim ki, bana da Allah mümin bir hanım nasip eylesin. Özellikle Sema Maraşlı'nın ve Halit Ertuğrul'un yazılarından faydalandım. Farklı hocaların evlilikle ilgili sohbetlerine katıldım ve dinledim. Hedefim evliliğe eğitimlede hazırlanmak.
Cemal Safi „Gönül Nikahı“ şiirini şöyle başlar:
İlk görüşte başlar, kalplerde telaş,
Çok erken kıyılır gönül nikahı.
Sevgiyi yudumlar, göz yavaş yavaş,
Bakarken kıyılır gönül nikahı...
Sözlümü ilk gördüğümde evet içime bir sıcaklık doğdu ve hakkikaten çok erken bir gönül nikahımız kıyıldığını hissettim. Gönüldeki birliğimiz dışa kalkan oldu. Sadece üniversitede görüştük ve birbirimizi tanımaya çalıştık. Sadece gönlümüz değil, dini ve akıl birliğimizde olduğunu kavradık. Dört hafta sonra sözlüm ailesine durumu anlattı ve ben sözlümün babasıyla tanıştım. Elbette sözlüm ilk başta "çok erken“ daha üniversiten bitmedi“ ve saire sözleri duydu ama Allah'a karşi samimi olmamız ailesinin düsüncelerini yumuşattı ve sözlümün babası bize vakit tanıdı.
u günlere nasıl geldik? Bir buçuk yıldır birbirimizi tanıyoruz ve hâlâ o ilk anları bazen çok derin hissedebiliyoruz, bazende az. Ama her zaman Allah'a ve birbirimize karşı samimiyetimiz var. Haramlardan sakınmak ve ailemiz bize güvenebilmesini ne kadar önemli olduğunun farkındayız. Büyüklerin dua ve rızaları olmadığı sürece, elimize bir şey geçmeyeceğini de biliyoruz.
Sözlüme karşı düsünceli olmamın bizi birbirimizi yaklaştırdığını anladım. Romantizmi abartmamak gerekir elbette. hele daha sözlü veya nişanlıyken, ama arasıra bir gül götürmemin sözlümün gözünde ne kadar anlamlı olduğunu hissediyorum. Muhabbet ve sevgimizi degerlendiren düşünceli olmamız.
Görüştüğümüzde bir çikolata getirmem, dersi için bir kalem almam veya küçük bir yazı hazırlamam sadece sözlümü değil, beni de mutlu ediyor. Sohbet ettiğimizde geçmişimizi anlatıyoruz. Anılarımızı paylaşıyoruz. Korkularımızı ümitlerimizi... Evlilikten beklentilerimizi... Fikir farkımız olduğunda birbirimizi dinleyip bir değerlendirme yapıyoruz. Sohbetimizde yayınlanan makaleleri okuyor ve üzerine muhabbet ediyoruz. Niyetimiz sadece aşkımızı tutmak değil, büyütmek.
Rabbim bize de o güzel günleri yaşamamızı nasip eylesin. Amin!
Selam ve Dua ile
Bir Adem
Allah"a şükürler olsun altı aydır sözlüyüm. Benden üç yaş küçük, yani yirmi iki yaşında bir hanımla sözlüyüm. İkimiz umut doluyuz ve herkes gibi biz de hayaller kuruyoruz. Türkiyede maşallahı olan ve evlenmek isteyen o kadar genç varken, biz gurbette daha az müslüman olduğumuza rağmen evlenmekte bu kadar zorlanmıyoruz? Bu sorunun cevabını merak ediyorum. Belki siz açıklayabilirsiniz?
Üniversitede okuduğumdan beri evlenmeyi düşünüyordum ve Allah"a duamı eksik etmedim ki, bana da Allah mümin bir hanım nasip eylesin. Özellikle Sema Maraşlı'nın ve Halit Ertuğrul'un yazılarından faydalandım. Farklı hocaların evlilikle ilgili sohbetlerine katıldım ve dinledim. Hedefim evliliğe eğitimlede hazırlanmak.
Cemal Safi „Gönül Nikahı“ şiirini şöyle başlar:
İlk görüşte başlar, kalplerde telaş,
Çok erken kıyılır gönül nikahı.
Sevgiyi yudumlar, göz yavaş yavaş,
Bakarken kıyılır gönül nikahı...
Sözlümü ilk gördüğümde evet içime bir sıcaklık doğdu ve hakkikaten çok erken bir gönül nikahımız kıyıldığını hissettim. Gönüldeki birliğimiz dışa kalkan oldu. Sadece üniversitede görüştük ve birbirimizi tanımaya çalıştık. Sadece gönlümüz değil, dini ve akıl birliğimizde olduğunu kavradık. Dört hafta sonra sözlüm ailesine durumu anlattı ve ben sözlümün babasıyla tanıştım. Elbette sözlüm ilk başta "çok erken“ daha üniversiten bitmedi“ ve saire sözleri duydu ama Allah'a karşi samimi olmamız ailesinin düsüncelerini yumuşattı ve sözlümün babası bize vakit tanıdı.
u günlere nasıl geldik? Bir buçuk yıldır birbirimizi tanıyoruz ve hâlâ o ilk anları bazen çok derin hissedebiliyoruz, bazende az. Ama her zaman Allah'a ve birbirimize karşı samimiyetimiz var. Haramlardan sakınmak ve ailemiz bize güvenebilmesini ne kadar önemli olduğunun farkındayız. Büyüklerin dua ve rızaları olmadığı sürece, elimize bir şey geçmeyeceğini de biliyoruz.
Sözlüme karşı düsünceli olmamın bizi birbirimizi yaklaştırdığını anladım. Romantizmi abartmamak gerekir elbette. hele daha sözlü veya nişanlıyken, ama arasıra bir gül götürmemin sözlümün gözünde ne kadar anlamlı olduğunu hissediyorum. Muhabbet ve sevgimizi degerlendiren düşünceli olmamız.
Görüştüğümüzde bir çikolata getirmem, dersi için bir kalem almam veya küçük bir yazı hazırlamam sadece sözlümü değil, beni de mutlu ediyor. Sohbet ettiğimizde geçmişimizi anlatıyoruz. Anılarımızı paylaşıyoruz. Korkularımızı ümitlerimizi... Evlilikten beklentilerimizi... Fikir farkımız olduğunda birbirimizi dinleyip bir değerlendirme yapıyoruz. Sohbetimizde yayınlanan makaleleri okuyor ve üzerine muhabbet ediyoruz. Niyetimiz sadece aşkımızı tutmak değil, büyütmek.
Rabbim bize de o güzel günleri yaşamamızı nasip eylesin. Amin!
Selam ve Dua ile
Bir Adem
6 Yorum Yorum Yaz