Ya Siz?

Radyo programı yapmamın ve bu sitede olmamın en büyük artısı zihnimde sürekli sorularla yaşıyor olmam.Dolayısıyla sürekli düşünce halindeyim...Çocuğa, evliliğe ,hayata dair gözlemlerimde bu yönde pekişiyor hamdolsun...

Geçtiğimiz haftalarda yazar Nuriye Çeleğen program konuğumdu. Peygamberimiz Kadınlara Nasıl Davranırdı? Peygamberimiz Çocuklara Nasıl Davranırdı? Peygamberimiz Nasıl bir Babaydı ? kitapları ekseninde iki program gerçekleştirdik kendisiyle.Benim için program öncesi ve sonrası diye bir sayfa açıldı diyebilirim zihnimde.

Bazen böyle oluyor, okuduğum, düşündüğüm şeylerde eksik kalan yanları başka bir cümle tamamlayıveriyor. Sanırım evliliğe dair eksik parçalarımdan birini o programda tamamladım.( Merak edenler tugbaakbeyinan.com da program bölümünden dinleyebilir.)

Programın bir yerinde Peygamberimiz Kadınlara Nasıl Davranırdı? kitabından bir bölüm okuduktan sonra Nuriye Hanım’a;

- Genelde hanımlar olarak bu cümleleri okuduktan sonra Peygamberimiz gibi bir eşimiz olsa biz de farklı davranırdık diye savunuyoruz kendimizi, ne dersiniz bu konuda? Dedim. Söylediği cümle pek çok hanımın bu refleksini ortadan kaldıracak nitelikteydi.;

- “Sünnet –kadin için de erkek içinde- Efendimiz (s.a.v) ‘in yaptığı ,söylediği şeyleri yapmak demek. Dolayısıyla kim eşine Efendimiz gibi davranırsa O’na benzemeye çalışır ve sevabını alır.”

Mesele bu kadar basit yani...Kim önce yapıyor diye bakmaz hesabını ahirete bırakanlar...

Sonra yine Efendimiz ve Hz.Aişe ile konuşurken Efendimiz(s.a.v)’in Hz.Aişe’ye;

-Konuş Ya Aişe! Konuşta gönlüm şenlensin dediğinden bahsetti.

Ogün bugündür kendime sıkça şu cümleyi hatırlatıyor etrafımdaki herkese bu örneği söyleyip cümleyi şöyle bitiriyorum.

“Bir karar vermek lazım. Konuşunca gönül şenlendiren mi olmak istiyorsun, yoksa “susta kafamız dinlensin” denilen mi?

Ben birincisi için emek sarfetmeye karar verenlerdenim. Siz ne dersiniz?

 

Not: Kadın ve erkek ilişkilerine dair yazıları ve yorumları okurken aslında kızarken de itiraz ederken de yalnızca “kadına” ve “erkeğe” itiraz ettiğimizi düşünüyorum.Oysa insan kendi “eşi” için okursa ve yazarsa cümleleri o kadar sert çıkmıyor. Dolayısıyla adım atmakta o kadar zor olmuyor. O yüzden nacizane önerim kadın- erkek genelllemeleri yerine cümleleri “eş” e indirebilme süzgeçinden geçirin, kalbin yumuşaması daha kolay oluyor.

tugbaakbeyinan@gmail.com