Yeni Bebek Geliyorsa

2012 yılı tüm okuyucularımıza hayır ve bereket getirsin diyerek, sorular eşliğinde minik dünyaların keşfine devam ediyoruz…

6 yaşındaki kızımda genetik bir rahatsızlık nedeniyle birçok hastalık ortaya çıktı. O bu durumu doğal karşılıyor görünüyor. Ben de güçlü duruyorum. Ama eşimle kontak kuramadık bir türlü. Reddediyor hastalığı ve nötr duruyor, yardımcı olmuyor. Nasıl davranmalıyım?

Öncelikle geçmiş olsun ve Mevla acil şifalar versin. Bazen bu tarz zor durumları kabullenmek zor olabilir. İnsan sevdiğine bir kusur, hastalık kondurmak istemez ya da küçük görür. Eşinizi bizzat gerçeği, doktorlardan öğrenmesi ve ilerleyen zaman durumu kabullenmesine yardımcı olacaktır.

11 yaşında oğlum var. Cinsel konularla alakalı okuldaki arkadaşlarından duyduğu [genelde kadın erkek ilişkileriyle alakalı konular] ve kendisinin de şaşırdığı bilgilerle bana geliyor. Nasıl cevap vermem gerektiği konusunda zorluk yaşıyorum. Bu konuda ne tavsiye edersiniz?

Anne-babalar çocuklarının ergenlik dönemine yaklaştıklarını gördüklerinde onları cinsle konularda bilgilendirmeyi bir görev kabul etmelidir. “Vücutta meydana gelişim ne demek?”, “İnsanlar nasıl çocuk sahibi olur”, “Bedenin temizliği nasıl yapılır?”, “Bu dönemde neler normal, neler normal dışıdır.”, “Söz, nişan, düğün” gibi konular ne anlama gelmektedir. “Çocuk nasıl olur?” gibi bir çok konuyu kız çocuklarına annenin, erkek çocuklarına ise babanın açık bir şekilde anlatması daha doğrudur. Aksi halde çocuklar bu bilgileri sağlıklı olmayan kaynaklardan öğrenme yoluna gidecekler ve bu durum olumsuz sonuçlar doğurabilecektir.

1998 yılından beridir Almanya’da ikamet ediyorum. Kesin dönüş yapmayı düşünüyorum. Kızım 6, oğlum 4. sınıfa gidiyor. Çocuklarım okullara uyum sağlayabilirler mi? Bu konu hakkında sizin bilgi ve deneyiminize ihtiyaç duymaktayım. Cevaplarsanız çok memnun olacağım.

Çocuklar yapıları gereği birçok ortama kolaylıkla uyum sağlayabilirler. Uyum sağlama konusunda birçok çocuk yetişkinlerden daha başarılıdır. Çocuğunuzun kişilik yapısı (içedönük, dışadönük, aktif, pasif vb.) ve onun Türkçe’ye olan hakimiyeti çocuklarınızın uyumunu etkileyecek önemli iki unsurdur. Eğer çocuklarınız daha önce ülkemizde bulunmamışsa kültür uyumsuzluğu da yaşayabilirler. Bu konuda çocuklarınızı iyi tanıyan, Türk öğretmenlerden de görüş almanız yararlı olacaktır.

3.5 yaşında bir oğlum var. Allah nasip ederse 4 yaşını doldurduğunda ikinci bebeğimiz dünyaya gelecek. Bir pedagog olarak tavsiyeleriniz nelerdir? Kardeş gelecek olan çocuk için. Alışma sürecini nasıl geçirmeli, nelere dikkat etmeliyiz? Mesela ne zaman kardeşi olacağından haberdar etmeliyiz? Hastaneye giderken nerde kalmalı? Evde mi? Bizimle hastaneye mi gelmeli? Anneyi emerken gördüğünde kendisi de isterse bu davranıştan nasıl vazgeçirmeli? Hala bizimle aynı odada uyuyor? Bu şekilde uyumaya devam mı etmeli? Kalırsa bebeğin geceleri uyanması onu huzursuz ederse nasıl bir tedbir alınmalı? Ayrı odaya geçirirsek bu bebek geldikten sonra tekrar ve daha ısrarlı bir şekilde bizim yanımıza gelme isteğini ortaya çıkarmaz mı? Kardeş kıskançlıkları için nelere dikkat edilmeli? Bu konularda sadece bu sorulara değil aklıma gelmeyen ama bu süreçte karşımıza çıkabilecek tüm yönleri ile ilgili bir yazı bekliyoruz hocam.

Evet, bu konu başlı başına yazı olacak bir konu. Haber 7’deki yazı gündemime de aldım. Bir ay içinde bu konu ile ilgili bir yazı yayınlayacağım. Şimdiden büyük çocuğunuzu kardeşe hazırlamak gerekir. En çok vurgu yapacağınız konu ise onunla oyun oynamaktır. Çünkü çocuğun dünyasında oyun önemli bir yer tutar ve oyun için gelecek bir kardeşi tüm çocuklar ister. Doğumda yanınızda olmasına gerek yok. Sevdiği birinin yanında kalabilir. Doğum gerçekleştikten ve siz kendinizi iyi hissetmeye başladıktan bir süre sonra hastanede sizi ziyaret edebilir. Hastane dönüşünde bir hediye ile gelmek ve bunu kardeşiyle birlikte “Abicim, sana hediye getirdim” diyerek vermek yerinde olacaktır. Gelen misafirler hediye getirirken büyüğe de abi olduğu için hediye getirirse yerinde olur. Onlar getirmezse siz içeride hazırladığınız hediyeleri misafirlere vererek onlardan abi olduğu için ona da hediye vermesini isteyebilirsiniz. Bu süreçte siz çocukla ilgileneceksiniz. Baba ise tüm enerjisini abiye vermeli ve onunla vakit geçirmeli. Siz de bebek uyuduğunda hemen soluğu abinin yanında almalısınız. Daha bebekken bile abi ile oyunlar oynanabilir. Siz bebeğinizi kucağınıza alarak, yakalamacılık ve saklambaç oynayabilirsiniz. Bu durumda bebek gibi davranırsanız ve onun diliyle konuşursanız daha iyi olur. Burada bu kadar söyleyelim gerisini makalemize havale edelim.

Ben ikinci evliliğim için hazırlanıyorum. İzmir’de ikamet etmekteyim. 35 yaşında bir bayanım, çocuğum yok. Sözlüm İstanbul’da ikamet etmekte. 13 yaşında annesini kaybeden bir kız çocuğu var. Şu an herhangi bir sorun yok ama beraber yaşamaya başladığımızda nasıl bir yol izlemeliyim yardımcı olursanız sevinirim.

Muhtemelen bir ergen ile bir arada olacaksınız. Düğün öncesinde tanışmanız, beraber vakit geçirmeniz, onun sevdiği işleri yapmanız size alışması için yerinde olacaktır. Ergenlik dönemi çocuklara daha çok arkadaşlık yapılması gereken bir dönemdir. Ergenler sevgi ile yönlendirilebilir. Bu bilgiler ışığında hereket edip, ergenlik dönemine dair kitaplar okuyabilirsiniz..

Oğlum 11 aylık. Bizim sorunumuz oğlum hiç benden ayrılmıyor. Bir iş yapacağım zaman bacaklarıma sarılıp ağlıyor. Sadece oturmamamı istiyor boş boş. Odadan bile çıktığım an ağlamaya başlıyor, dönene kadar. Misafirim gelecekti, uykusu geldi uyuttum. Kapıdan çıkar çıkmaz uyandı. Tekrar döndüm, uyuttum. 3 kere uyuttum sonunda “Seni almayacağım” dedim ve mutfağa gittim. O da beşiğinde ağlıyordu. 15 dakika sonra geldiğimde kusmuş, yastığı ve beşiği kusmuk içindeydi. Hala ağlıyordu, neden öyle oldu anlayamadım. Çok ağladığından kusabilir mi? Nasıl bu sorunumuzu aşabiliriz?

Oğlunuz henüz çok küçük ve size bağlanmak istiyor. Bebekler 2-3 yaşına kadar annelerini daima yanında görmek isterler. Onlar kendilerinden ayrıldığında ciddi kaygı yaşarlar. Çünkü geri dönmeyeceklerini zannederler. Bebeğinizin de daima sizinle olması istemesi normal. Onu kesinlikle sizsiz bırakmayın. Ağladığında, huzursuz olduğunda yanında olun ve teselli verin. Mutfakta iş yaparken de yanınıza alabilirsiniz. Göz teması kurabileceğiniz bir yere koyabilirsiniz. Çocuğunuz size bağlanmak ve her zor durumda kaldığında (acıktığında, altına yaptığında, korktuğunda vb) sizin yanınızda olacağınızdan emin olmak istiyor. Bu eminlik sağlanana kadar, her zaman yanında olmaya ve sakinleştirmeye devam edin.

Sorularınızı bu sayfanın altına yorum olarak yazabileceğiniz gibi, iletisim@cocukaile.net adresinden de iletebilirsiniz.

Mehmet Teber

Psikolojik Danışman & Pedagog

www.mehmetteber.com